Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. II FSK 606/20
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia del. WSA Renata Kantecka, , Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska, po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2117/18 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2018 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 11 września 2019 r. o sygn. akt III SA/Wa 2117/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi A.P.-T. (dalej: "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: "DIAS") z dnia 25 czerwca 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), oddalił skargę.
2.1. Pełnomocnik Skarżącej wniósł skargę kasacyjną i zaskarżył powyższy wyrok w całości zarzucając mu:
1. na zasadzie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania, których uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynika sprawy, a w szczególności;
- art. 139 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej: "O.p."), w zw. z art. 134 par. 1 p.p.s.a. poprzez błędną ocenę przez Wojewódzki Sąd Administracyjny legalności zaskarżonej decyzji, wydanej z naruszeniem art. 139 § 1 O.p., tj. prowadzenia postępowania podatkowego przez organy podatkowe wobec skarżącej ponad okresy, określone ww. przepisem, w sytuacji gdy przyczyny przekroczenia terminów ustawowych załatwienia sprawy leżały po stronie organów podatkowych i było przez organy podatkowe zawinione oraz niezależne od Skarżącej, a które to naruszenie przepisów postępowania miało istotny wpływ na wynik sprawy, w ten sposób, że uchybienie art. 139 § 1 O.p. skutkowało odpadnięciem podstawy prawnej do wydania decyzji i nakazywało umorzenie przedmiotowego postępowania podatkowego oraz ponadto w ten sposób, że spowodowało merytoryczną wadliwość decyzji w sprawie i miało wpływ na treść decyzji, przejawiają się w niewłaściwym zastosowaniu norm prawnych, dla oceny materiału dowodowego sprawy, w szczególności w zakresie wysokości kwoty uznanej za koszt uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji przedmiotowego lokalu oraz określenia wysokości przychodu za rok 2008 z tytułu świadczeń, wypłaconych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za lata 2006 - 2008,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
