Wyrok NSA z dnia 30 września 2020 r., sygn. I OSK 729/20
Bezrobocie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie: Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 30 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 5 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Ke 707/19 w sprawie ze skargi S.S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2019 r. znak [...] w przedmiocie zwrotu kosztów egzaminów adwokackich 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz S.S. kwotę 360,00 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Ke 707/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę S.S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów egzaminów adwokackich.
Do wydania wyroku doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. S.S. został pozbawiony statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] stycznia 2015 r., a następnie wypowiedziano umowę nr [...] z dnia [...] lutego 2016 r. i umowę nr [...] z dnia [...] lutego 2015 r. w sprawie sfinansowania kosztów egzaminów adwokackich oraz wezwano stronę do zwrotu kosztów dwóch egzaminów adwokackich w łącznej kwocie 2.000,00 zł w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania. Powyższa decyzja zapadła na podstawie wygenerowanego w dniu [...] lipca 2016 r. raportu ZUS, z którego wynika, że S.S. będąc zarejestrowany jako bezrobotny, w okresie od dnia [...] stycznia 2015 r. do dnia [...] lutego 2015 r., był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu umowy zlecenia zawartej w dniu [...] stycznia 2015 r. z P. W związku z brakiem zwrotu ww. należności w wyznaczonym terminie Powiat O. wniósł do Sądu Rejonowego w O. I Wydział Cywilny powództwo o zapłatę, które zostało oddalone wyrokiem z dnia [...] kwietnia 2019 r. W uzasadnieniu powyższego wyroku wskazano, że do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych uzyskanych na podstawie art. 40 ust. 3a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2018 r. poz. 1265 ze zm.), dalej w uzasadnieniu przywoływanej jako "ustawa", powinno dojść na drodze administracyjnej, w oparciu o przepis art. 76 ust. 1 ustawy. Mając na uwadze powyższe, decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r. Starosta O. zobowiązał S.S. do zwrotu kosztów dwóch egzaminów adwokackich w łącznej kwocie 2000,00 zł w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji. W uzasadnieniu wskazano, że roszczenie dotyczące zwrotu przedmiotowego nienależnie pobranego świadczenia pieniężnego nie uległo przedawnieniu na podstawie przepisów art. 76 ust. 3 w związku z ust. 5 ustawy, gdyż doszło do przerwania biegu przedawnienia - wobec wydania decyzji z dnia [...] lipca 2016 r. o pozbawieniu strony statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] stycznia 2015 r. w związku z podjęciem pracy zarobkowej. W wyniku rozpoznania odwołania S.S., Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2019 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ podkreślił, że ostateczną decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. Starosta O. orzekł o utracie przez S.S. statusu osoby bezrobotnej. Pismem z dnia [...] listopada 2016 r. zainteresowany wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o stwierdzenie nieważności tej decyzji, jednak ostateczną decyzją z dnia[...] grudnia 2016 r. Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia jej nieważności. Pismem z dnia [...] maja 2017 r. strona wniosła do Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wniosek o stwierdzenie nieważności ostatniej z ww. decyzji, lecz decyzją z dnia [...] czerwca 2017 r. odmówiono stwierdzenia nieważności tego rozstrzygnięcia. Decyzją z dnia [...] lipca 2017 r. Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej ww. decyzją, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] czerwca 2017 r. Uwzględniając powyższe Wojewoda [...] stwierdził, że S.S. - w związku z podjęciem pracy od dnia [...] stycznia 2015 r. - przestał spełniać warunki, od których zależy posiadanie statusu osoby bezrobotnej, a tym samym w dniu podpisania obu umów dotyczących sfinansowania kosztów egzaminów nie powinien był posiadać statusu osoby bezrobotnej. W rezultacie strona wprowadziła urząd pracy w błąd, pomimo przedstawionego przy rejestracji pouczenia, że osobą bezrobotną nie może być osoba, która podjęła pracę zarobkową. Ponadto organ zauważył, że zwrot nienależnie pobranych świadczeń odbywa się zgodnie ze wskazaniami Sądu Rejonowego w O. zawartymi w wyroku o sygn. akt [...], a roszczenie urzędu pracy nie uległo przedawnieniu.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wniósł S.S. zarzucając naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 75 § 1, art. 77 § 1, art. 80 K.p.a., co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia zasad ogólnych - art. 7, art. 8, art.10 § 1 K.p.a. oraz przepisów prawa materialnego tj. art. 76 ust. 3 ustawy. W uzasadnieniu skarżący zarzucił, że organ żadną czynnością prawną nie dokonał wszczęcia postępowania administracyjnego zmierzającego do wyegzekwowania dochodzonego roszczenia. Natomiast Sąd Rejonowy w O. w wyroku z dnia [...] kwietnia 2019 r. sygn. akt [...] wywiódł, że do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych powinno dochodzić się na drodze administracyjnej, gdyż ustawa wprost przyznaje kompetencje do wydania przez urząd pracy decyzji w tym zakresie. Skarżący, odnosząc się do pisma z dnia [...] września 2016 r., w którym został wezwany do zwrotu świadczenia, wskazał, że jest to jedynie upomnienie, zawierające stwierdzenie, iż w przypadku nie zwrócenia należności w wyznaczonym terminie sprawa zostanie skierowana na drogę postępowania sądowego. Natomiast upomnienie, o którym mowa w art. 15 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie jest czynnością, o której mowa w art. 24 ust. 5b tejże ustawy, a tym samym nie zawiesza biegu terminu przedawnienia. Skarżący podkreślił, że wysłane pismo zawiera zagrożenie skierowania na drogę postępowania sądowego, nie zaś na drogę postępowania administracyjnego. Skarżący wskazał także, że zaskarżona decyzja narusza art. 76 ust. 3 ustawy, bowiem umowy zostały zawarte w dniach [...] lutego 2015 r. oraz [...] lutego 2016 r., natomiast decyzja organu I instancji została wydana w dniu [...] czerwca 2019 r., a więc po upływie 3 lat od dnia wypłaty środków. Dochodzone roszczenie jest zatem przedawnione.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
