Wyrok NSA z dnia 17 lutego 2017 r., sygn. I OSK 2359/15
Należy zaznaczyć, że dopiero ocena przez Sąd pierwszej instancji powyższej kwestii pozwoli ustalić, czy ujęte w pierwszym zarzucie uwagi odnośnie postępowania wyjaśniającego mają czy nie mają istotnego wpływu na wynik sprawy, gdyż kwestia ta jest oceniana z perspektywy norm materialnoprawnych.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant asystent sędziego Aleksander Jakubowski po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 marca 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 759/14 w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 7 maja 2014 r. Starosta, na podstawie art. 9 ust. 1 pkt. 14 lit. a i b, art. 2 ust. 1 pkt. 2, oraz art. 71 ust. 1 i 2 ustawy o promocji zatrudnienia oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 Kodeksu postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, zwanej dalej: k.p.a.) odmówił przyznania skarżącemu prawa do zasiłku.
Organ ustalił następujący stan faktyczny w sprawie.
W dniu 16 stycznia 2014 r. skarżący zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy.
Decyzją z tego samego dnia Starosta orzekł o uznaniu skarżącego za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania prawa do zasiłku.
Na skutek odwołania się skarżącego od powyższej decyzji Wojewoda, decyzją z 13 marca 2014 r. uchylił decyzję organu I instancji - w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
W związku z wytycznymi organu odwoławczego organ I instancji, pismem z dnia 19 marca 2014 r. zwrócił się do skarżącego o przesłanie zaświadczenia stwierdzającego: okres, za który wypłacono ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, wysokość ekwiwalentu oraz czy opłacono od niego składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy. Organ zwrócił się również do byłego pracodawcy skarżącego o podanie informacji, kiedy skarżący wystąpił z prośbą o wydanie zaświadczenia o zakończeniu pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
