Wyrok NSA z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. I OSK 3909/18
Pomoc społeczna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie Sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędzia del. WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 2 sierpnia 2018 r., sygn. akt II SA/Łd 441/18 w sprawie ze skargi R.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...] w przedmiocie prawa do jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 2 sierpnia 2018 r., sygn. akt II SA/Łd 441/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, dalej również jako "WSA", po rozpoznaniu sprawy ze skargi R.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], dalej jako "SKO" lub "Kolegium", z [...]stycznia 2018 r., nr [...] w przedmiocie prawa do jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...] listopada 2017 r., nr [...] oraz zasądził od SKO na rzecz skarżącego R.R. kwotę 480 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący wystąpił o jednorazową zapomogę w wysokości 1000 zł z tytułu urodzenia dziecka, przyznawaną na podstawie art. 15 b ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1952 ze zm.), dalej jako "u.ś.r.", po czym zaznaczył, że w ocenie organów skarżący przekroczył powyższe kryterium dochodowe. Dalej WSA podniósł, że jako podstawę prawną obliczenia dochodu skarżącego organy wskazały przepis art. 5 ust. 4 b u.ś.r., normujący zasady obliczania dochodu uzyskanego. Tymczasem w ocenie WSA brak było podstaw do zastosowania w sprawie niniejszej instytucji dochodu uzyskanego, ponieważ od 1 kwietnia 2017 r. skarżący korzysta z urlopu bezpłatnego udzielonego w trybie art. 1741 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917 ze zm.), dalej jako "k.p.a.". Nawet zaś zakładając, że organ miał prawo obliczyć dochód z zastosowaniem dochodu uzyskanego, to zdaniem WSA wyliczenia organu były obarczone błędem, wynikającym z wadliwej interpretacji i niedokładnego zastosowania tego unormowania. Z racji, że skarżący w tym samym dniu, w którym uzyskał urlop bezpłatny w jednym miejscu pracy, podjął pracę w nowym miejscu z zachowaniem uprawnień pracowniczych u dotychczasowego pracodawcy, stwierdzić należało, że podstawą obliczenia dochodu skarżącego powinien być jego dochód w roku bazowym, czyli 2016. Ponadto w ocenie WSA, w sprawie doszło również do błędnych ustaleń faktycznych w zakresie ustalenia dochodu z roku bazowego, bowiem skarżący złożył wniosek we wrześniu 2017 r., zatem z uwagi na fakt, że świadczenie jest świadczeniem jednorazowym, a nie przyznawanym na okres zasiłkowy, rokiem bazowym, z którego dochód jest brany pod uwagę powinien być rok 2016, a nie jak to uczyniły organy - rok 2015.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
