20.02.2020 Obrót gospodarczy

Wyrok NSA z dnia 20 lutego 2020 r., sygn. II GSK 2520/17

Gry losowe; Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia del. WSA Izabella Janson Protokolant Klaudia Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2017 r. sygn. akt III SA/Łd 114/17 w sprawie ze skargi "A." Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2. zasądza od "A." Spółki z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi 3800 (trzy tysiące osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 26 kwietnia 2017 r., sygn. akt III SA/Łd 114/17, uwzględnił skargę "A." Sp. z o.o. w W. (dalej: skarżąca, Spółka) i uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi (obecnie: Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi; dalej: Dyrektor) z [...] listopada 2016 r. o wymierzeniu Spółce kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Zaskarżoną decyzją Dyrektor, działając m.in. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. 2015 r., poz. 613 ze zm.; dalej cyt. jako: o.p.), art. 2 ust. 3-4 i art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 612 ze zm.; obecny tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 847; dalej cyt. jako: u.g.h.), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Piotrkowie Trybunalskim z [...] czerwca 2015 r. wymierzającą Spółce karę pieniężną w wysokości 12 000 zł z tytułu urządzania gier na automacie typu CSANI money transfers bez numeru fabrycznego, w lokalu na Stacji Paliw nr [...] W. [...], [...] W., tj. poza kasynem gry. Ustalono, że kontrolowany lokal należy do B. Sp. z o.o. Sp.k. (dalej: spółka B.), z którym skarżąca [...] czerwca 2012 r. zawarła umowę dzierżawy 2m2 powierzchni lokalu celem zainstalowania wolno stojącego kiosku z ekranem dotykowym oraz urządzeniem do przyjmowania i wydawania banknotów. W oparciu o zebrany materiał dowodowy, m.in. na podstawie odtworzenia gry na urządzeniu oraz opinii biegłego stwierdzono, że gry na nim urządzane są grami na automatach, o których mowa w art. 2 ust. 3 u.g.h., a urządzającym gry, w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h., jest Spółka, będąca w chwili kontroli faktycznym dysponentem spornego urządzenia. W piśmie z 24 lutego 2015 r. skarżąca poinformowała, że w kontrolowanym lokalu dzierżawi część powierzchni użytkowej, którą dalej poddzierżawia wraz z wstawionym tam terminalem internetowym innemu podmiotowi, tj. A.G., prowadzącemu działalność gospodarczą pn. C. (dalej: C.). Na potwierdzenie przesłała zawartą [...] marca 2012 r. pomiędzy C. a Spółką umowę dzierżawy powierzchni użytkowej, zgodnie z którą Spółka (wydzierżawiający) zobowiązuje się wydzierżawić na potrzeby C. powierzchnię 2 m2 w lokalach wyszczególnionych załączniku nr l do umowy. W ocenie Dyrektora, Skarżąca, mimo podpisania umowy poddzierżawienia części lokalu, nadal była dysponentem spornego urządzenia i czerpała z tego tytułu korzyści. Świadczy o tym m.in. fakt, że Spółka cały czas zajmowała się urządzeniem, nie zmieniła się forma rozliczania Spółki z właścicielem lokalu, tzn. podstawą rozliczenia był czynsz w wysokości 40% przychodu uzyskiwanego z eksploatacji kiosku zainstalowanego w lokalu, co potwierdza dowód z protokołu przesłuchania P.R. (spółka B.) z [...] lutego 2014 r. oraz dokumenty w postaci faktur wystawionych przez spółkę B. z tytułu dzierżawy, pochodzące z lat 2013-2014, na których kwota na fakturze nie była stała, a zmieniała się wraz z przychodem osiąganym przez zainstalowane urządzenie. Ponadto P.R. zeznał, że wszelkie sprawy dotyczące urządzeń typu Csani załatwiał z P.B. - osobą umocowaną przez skarżącą do instalowania urządzeń, ich rozliczania, serwisowania. Przesłuchany P.B. wyjaśnił, że jest właścicielem spornego urządzenia, które wydzierżawił skarżącej, a następnie na jej zlecenie wstawił do kontrolowanego lokalu, a także serwisował, nadzorował i dokonywał rozliczeń z właścicielem lokalu. Z tego tytułu co miesiąc P.B. wystawiał skarżącej faktury VAT ze zmienną kwotą za usługi, uzależnioną od ilości serwisowanych urządzeń. W tych okolicznościach organ uznał, że skarżąca, która nie posiadała koncesji na prowadzenie kasyna gry (art. 6 ust. 1 u.g.h.), ani zezwolenia na urządzanie gier na automatach (art. 129 ust. 1 u.g.h.) - mimo poddzierżawienia części lokalu wraz z terminalem - poprzez osoby uprawnione nadal miała stały dostęp do danych z automatu dotyczących przychodu, obrotu, pieniędzy, a tym samym czerpała korzyści z urządzania nielegalnych gier na spornym urządzeniu, z naruszeniem przepisów u.g.h.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne