Wyrok NSA z dnia 4 września 2019 r., sygn. II OSK 56/18
Budowlane prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Robert Sawuła, Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.), Sędzia WSA (del.) Marcin Kamiński, Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Jankowski, po rozpoznaniu w dniu 4 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 2345/16 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2017r., sygn. akt VII SA/Wa 2345/16, oddalił skargę W. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2016r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołań W. W., B. i J. G. oraz M. G. od decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej inwestorowi L. K. pozwolenia na budowę dwóch budynków mieszkalnych, wielorodzinnych z garażem podziemnym oraz zbiornikami na wodę opadową na dz. ew. nr [...] i [...] z obr. [...] przy ul. [...] w [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu powyższej decyzji organ podał, że wraz z wnioskiem o pozwolenie na budowę z dnia [...] lutego 2016 r. inwestor L. K. przedłożył prawidłowo wypełnione oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane dla działek objętych inwestycją. Analiza materiału dowodowego wykazała, iż projektowane przedsięwzięcie objęte wnioskiem o pozwolenie na budowę, a zatwierdzone zaskarżoną decyzją, jest zgodne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu cmentarza przy ulicy [...] - część I, przyjętego uchwałą nr [...] Rady [...] z dnia [...] listopada 2013 r. Organ stwierdził, iż projekt budowlany jest kompletny i został sporządzony przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane. Do projektu budowlanego dołączono oświadczenia projektantów, potwierdzające, iż projekt budowlany został sporządzony zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz z zasadami wiedzy technicznej, informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz warunki ochrony przeciwpożarowej. Po dokonanej analizie dokumentacji projektowej organ uznał, że spełnia ona wymogi prawa określone art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.). Zatem, stosownie do art. 35 ust. 2 pkt 4 tej ustawy, właściwy organ nie mógł odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Odnosząc się natomiast do zarzutów odwołań Wojewoda [...] stwierdził, że nie znajdują one potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Za bezpodstawny organ uznał zarzut naruszenia art. 35 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego w zw. z § 19 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 4 ust. 3 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu cmentarza przy ulicy [...] - cześć I, poprzez realizację jednego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z 16 mieszkaniami, a nie dwóch budynków wolnostojących (zawierających po 8 mieszkań). Wskazał, że działka, na której projektowana jest inwestycja znajduje się zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu cmentarza przy ulicy [...] - cześć I na terenie oznaczonym w planie symbolem B1.MN (MW-w), przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej - wille miejskie - w rozumieniu § 2 pkt 35 planu. Nadto, powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. w sprawie II OSK 1601/08, organ stwierdził, że posiadanie przez budynki w zabudowie szeregowej wspólnego fundamentu nie stanowi przeszkody aby uznać, że każdy budynek danego obiektu spełnia warunek samodzielności konstrukcyjnej mimo, że ściany działowe między poszczególnymi budynkami posadowione zostały na wspólnym fundamencie. Analiza projektu budowlanego wykazała, iż projektuje się dwie wille miejskie, tj. dwa wielorodzinne domy wolnostojące (posiadające po 8 mieszkań i po 1 klatce schodowej), na wydzielonych działkach budowlanych tj. dz. nr ew. [...] i [...] w [...]. Projektowane budynki są budynkami wolno stojącymi, nie przylegają do siebie ścianami, ich części nadziemne znajdują się od siebie w odległości 8,08 m, posiadają odrębne wejścia nie stwierdzono problemów komunikacyjnych wokół budynków. Fakt posiadania przez budynki wspólnego garażu podziemnego nie może w ocenie organu odwoławczego stanowić o tym, że mamy do czynienia z jednym budynkiem. Budynki są konstrukcyjnie niezależne, mają oddzielne ściany i dach.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
