Wyrok NSA z dnia 9 maja 2019 r., sygn. I GSK 27/17
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Artur Adamiec Protokolant Anna Sobińska po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 sierpnia 2016 r. sygn. akt III SA/Gl 667/16 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. w Sosnowcu na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję; 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach na rzecz A. Spółki z o.o. w S. 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 16 sierpnia 2016 r. sygn. akt III SA/Gl 667/16 oddalił skargę "A." Sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] marca 2016 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.
Sąd orzekł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
"A." Sp. z o.o. z siedzibą w S. - dalej: skarżąca lub spółka - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywała wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów o kodzie CN 3811 oraz prowadziła ich dystrybucję na terytorium Polski. Produkty te stosowane są m.in. w celu zapobiegania korozji silnika, ułatwiania rozruchu silnika, czyszczenia układów wtryskowych czy też usuwania osadu i wilgoci z układów paliwowych.
Spółka złożyła wniosek o zwrot nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego dodatków lub domieszek do paliw klasyfikowanych do kodu CN 3811. Wraz z wnioskiem złożono korektę deklaracji, w której określono nową wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego dodatków lub domieszek do paliw, dla których obowiązek podatkowy powstał 25 stycznia 2010 r.
Wskazała, że błędnie rozliczyła podatek akcyzowy stosując stawkę wskazaną w art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., nr 3, poz. 11 ze zm., dalej: u.p.a.), a więc właściwą dla pozostałych paliw silnikowych (1.822 zł/1000 litrów). Tymczasem podczas obliczania kwoty podatku akcyzowego od tych wyrobów właściwe jest stosowanie stawki podatkowej przewidzianej dla paliwa silnikowego, do którego produkty te mają być dodawane. Przyczyną nieprawidłowego rozliczenia podatku akcyzowego była niezgodność polskiej regulacji prawnej w zakresie podatku akcyzowego z prawem unijnym. Określając właściwą stawkę podatku akcyzowego należy zastosować bezpośrednio art. 2 ust. 3 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.Urz.UE.L.2003.283.51 dalej: dyrektywa energetyczna) pomijając art. 89 ust. 1 pkt 14 u.p.a. Przedstawione stanowisko Spółka wsparła przywołując postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 5 lutego 2015 r. C-275/14.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
