18.05.2017

Wyrok NSA z dnia 18 maja 2017 r., sygn. I OSK 2948/16

Dla oceny zaistnienia tożsamości podmiotowej nie ma znaczenia, która ze stron była uprzednim wnioskodawcą wszczęcia postępowania nadzorczego, lecz to, czy stronami ponownego postępowania miałyby być te same strony, które były stronami uprzedniego postępowania nadzorczego.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia del. WSA Marian Wolanin (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. K. i M. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 września 2016 r. sygn. akt II SA/Wr 400/16 ze skargi Kr. K. i M. Ł. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej ustalone granice działki oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 września 2016 r., sygn. akt II SA/Wr 400/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę K.G. i M. Ł. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] 2016 r., Nr [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej ustalone granice działki.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że w dniu [...] 1993 r. Kierownik Urzędu Rejonowego w Ś. wszczął na wniosek gminy S. postępowanie rozgraniczeniowe dotyczące granic działki drogowej nr [...], z udziałem właścicieli działek przyległych nr [...] J.H., nr [...] A.A., nr [...] E.G., nr [...] R. J., nr [...] Z. K., nr [...] M. B., nr [...] B. L. i nr [...] A. M., ponieważ zachodzi sprzeczność pomiędzy pierworysem stanu posiadania a śladami i znakami granicznymi na gruncie. Decyzją z dnia [...] 1993 r. Kierownik Urzędu Rejonowego w Ś,, na podstawie art. 33 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163), zatwierdził ustalone granice działki nr [...] oraz działek przyległych, gdyż strony przyjęły ustalony przez geodetę przebieg granic, potwierdzając to podpisami w protokole granicznym z dnia [...] 1993 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, wyrokiem z dnia 20 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Wr 119/14, oddalił skargę K.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] 2013 r. o odmowie stwierdzenia nieważności powołanej wyżej decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w Ś. z dnia [...] 1993 r. W ocenie ówczesnego Sądu organ nadzoru dokonał oceny decyzji według wszystkich przesłanek nieważności wymienionych w art. 156 kpa, o ile nawet sam wniosek skarżącej zawierał zarzut rażącego naruszenia prawa. Zdaniem organu nadzoru nie nastąpiło rażące naruszenie art. 33 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne. W czynnościach ustalenia przebiegu granicy brali udział wszyscy zainteresowani właściciele, którzy zgodnie przyjęli ustalony przebieg granic. Nie miały natomiast znaczenia powstałe później dowody mogące wskazywać na pewne nieprawidłowości przy odbieraniu oświadczeń stron. W dniu wydania ocenianej decyzji o rozgraniczeniu nie istniały bowiem żadne przesłanki do kwestionowania zgodnego oświadczenia stron. W ówcześnie złożonej skardze do Sądu na decyzje organu nadzoru z dnia [...] 2013 r. K.G. podtrzymała zarzut rażącego naruszenia art. 33 ust. 1 i 2 w zw. z art. 31 ust. 2 i 3 oraz art. 32 ust. 5 i 6 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne wskutek błędnego przyjęcia, że strony złożyły zgodne oświadczenia, co nastąpiło z naruszeniem procedury w wyniku bezpodstawnego pominięcia dowodów (naruszenie art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 kpa). Oddalając ówcześnie skargę Sąd podzielił w całości argumentację organu nadzoru wskazując, że podstawą stwierdzenia nieważności są wady materialnoprawne decyzji, a nie proceduralne. Według skarżącej, uchybień dopuścił się nie organ orzekający merytorycznie, lecz geodeta, który miał odebrać podpisy stron na protokole in blanco. Podważanie mocy prawnej protokołu było więc niedopuszczalne w postępowaniu nadzorczym, ponieważ oznaczało niedozwolone powtórzenie lub skontrolowanie materiału dowodowego poprzedzającego wydanie decyzji merytorycznej.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne