Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2017 r., sygn. II GSK 2142/15
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 10 lutego 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 1576/14 w sprawie ze skargi P. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 10 lutego 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę P. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2014 r. w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
w dniu 30 czerwca 2013 r. w W., na P. K. [...] poddano kontroli drogowej pojazd kierowany przez skarżącego, który okazał między innymi licencję nr [...] na wykonywanie transportu drogowego taksówką na obszarze Gminy R..
Ustalenia kontroli, zawarte w protokole stały się podstawą decyzji Wojewódzkiego Mazowieckiego Inspektor Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2013 r., którą nałożono na skarżącego karę w wysokości 8.000 zł za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub bez wymaganej licencji. Organ w motywach wskazał, że skarżący posiadał licencję na wykonywanie transportu drogowego taksówką na obszarze Gminy R.. W czasie kontroli zaś przewoził pasażerkę w Warszawie na trasie: ul. K. - ul. M.. Zdaniem organu, realizował on kurs na zlecenie firmy G. C. T. w obszarze poza określonym w licencji, a nie zaś jak twierdziła strona "klienta z innego obszaru".
Objętą skargą decyzją z dnia [...] lutego 2014 r., Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Organ odwoławczy, w uzasadnieniu przywołując stan faktyczny wskazał, że skarżący nie okazał licencji, która uprawniałaby go do świadczenia usługi transportu drogowego taksówką na terenie W., zaś z pisma Urzędu miasta stołecznego W. z dnia 2 października 2013 r. wynikało, że Prezydent W. nie udzielił skarżącemu licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką na terenie stolicy. Przywołując art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1265, dalej: u.t.d.) organ wskazał, że strona mogła wykonywać przewozy osób taksówką na terenie Gminy R., a poza tym obszarem, w drodze wyjątku, mogła wykonać przewóz w przypadku, gdy punktem początkowym albo końcowym przewozu był obszar Gminy R.. Tymczasem skarżący wykonywała w chwili kontroli, na życzenie klienta, usługę przewozu na terenie W., poruszając się z jednego do drugiego punktu tego miasta, a więc poza obszarem objętym licencją. Odnosząc się do wniosku o przesłuchanie strony organ wyjaśnił, że wszystkie istotne okoliczności zostały wyjaśnione w oparciu o inne zgromadzone w sprawie dowody. Bez znaczenia pozostawała okoliczność, czy skarżący wyruszył w celu zabrania klienta z obszaru Gminy R., gdyż istotnym było, skąd został zabrany pasażer i dokąd został przewieziony. Wskazał również, że wyłączenie, o którym mowa w art. 6 ust. 5 u.t.d., nie mogło zostać zastosowane z tego względu, że kontrolowany przewóz odbywał się w całości poza obszarem określonym w udzielonej stronie licencji, a nie dlatego, że klient złożył zamówienie za pośrednictwem firmy G. C. T..
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
