Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. II FSK 502/14
Organy administracyjne i sądowe, interpretując oraz stosując art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. powinny jednak kierować się wskazówkami dotyczącymi tego przepisu wynikającymi z wyroku o sygn. SK 18/09 oraz z wyroku w sprawie P 49/13.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1651/13 w sprawie ze skargi Z. L. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 30 listopada 2011 r. nr [...],[...],[...],[...], [...], [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2004-2008 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 30 listopada 2011 r. nr [...],[...],[...],[...], [...], [...] oraz poprzedzające je decyzje organu pierwszej instancji, 3) umarza postępowanie podatkowe w sprawach, 4) zasądza od Z. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie kwotę 17688 (słownie: siedemnaście tysięcy sześćset osiemdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
