Wyrok NSA z dnia 7 maja 2015 r., sygn. I OSK 1551/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Sędzia WSA del. Przemysław Szustakiewicz Protokolant st. asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. K. i A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 1788/12 w sprawie ze skargi E. K. i A. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 28 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 1788/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę E. K. i A. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty.
Wyrok został wydany w następującym stanie sprawy:
Wnioskami z dnia 8 czerwca 2005 r. A. K. i E. K. zwrócili się do Wojewody Pomorskiego o potwierdzenie prawa do rekompensaty za mienie nieruchome - 38,28 ha lasu - pozostawione przez A. S. i A. S. w miejscowości S. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W toku postępowania wnioskodawcy przedłożyli postanowienie Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ z dnia 24 czerwca 2008 r., z którego wynika, że A. K. jest jedynym spadkobiercą A. S., a E. K. nabył w całości spadek po A. S. Ponadto, oprócz tego, strony postępowania przekazały uwierzytelnione kopie swoich dowodów osobistych - świadczące o posiadaniu obywatelstwa polskiego oraz karty repatriacyjne A. S. i A. S. z dnia 5 listopada 1956 r., a także dowody dotyczące miejsc zamieszkania po przybyciu na obecne terytorium Polski i oświadczenia o stanie realizacji prawa do rekompensaty. Na dowód posiadania prawa własności mienia zabużańskiego wnioskodawcy złożyli do akt sprawy notarialny akt darowizny z dnia 25 lutego 1936 r., z którego wynika, że L. S. darował swoim bratanicom - A. S. i A. S. w częściach równych nieruchomość wiejską w miejscowości S., o łącznej powierzchni 20 ha 7575 m2 gruntu. Ponadto ubiegający się o rekompensatę przedłożyli także tłumaczenie przysięgłe pisma Wydziału Geodezji w Druskiennikach Administracji Naczelnika Powiatu A. z dnia 8 października 2003 r. W dokumencie tym stwierdzono, że zgodnie z posiadanymi dokumentami archiwalnymi M. S. w testamencie notarialnym z dnia 5 lipca 1891 r. podzielił cały swój majątek nieruchomy i ruchomy i przeznaczył dla trzech synów - F., L. i L. (po 29,78 ha). M. S. we wsi S. miał 89,34 ha ziemi (lasu). W piśmie tym został także przywołany akt darowizny z dnia 25 lutego 1936 r., jednakże majątek zabużański w nim opisany został przedstawiony inaczej niż w oryginalnym akcie, ponieważ w dokumencie z 2003 r. stwierdzono, że L. S. swój nieruchomy majątek we wsi S. daruje swoim bratanicom A. S. i A. S. w równych częściach, tj. po 19,14 ha każdej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
