Wyrok NSA z dnia 1 sierpnia 2014 r., sygn. I OSK 1862/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Protokolant starszy sekretarz sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 77/13 w sprawie ze skargi J.R. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień służbowy w korpusie aspirantów Służby Celnej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 77/13 oddalił skargę J.R. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień służbowy w korpusie aspirantów Służby Celnej.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Dyrektor Izby Celnej [...] aktem mianowania z dnia [...] listopada 2009 r., na podstawie art. 223 ust. 1 i 4 i art. 115 ust. 1 pkt 3 lit. c ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. nr 168, poz. 1323), mianował J.R. na stopień [...] w korpusie aspirantów Służby Celnej.
J.R. w piśmie z dnia [...] grudnia 2010 r. od powyższego aktu mianowania wniósł odwołanie do Szefa Służby Celnej, wnosząc o mianowanie go na stopień [...] w korpusie oficerów młodszych Służby Celnej. W uzasadnieniu wskazał, iż przed dniem wejścia w życie ustawy o Służbie Celnej pełnił stanowiska kierownicze, tj. od [...] września 2003 r. do [...] kwietnia 2004 r. zajmował stanowisko [...], natomiast od [...] maja 2004 r. do [...] grudnia 2005 r. zajmował stanowisko [...].
Szef Służby Celnej decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...], po rozpoznaniu odwołania, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję w zakresie określenia korpusu.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi J.R. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 2152/11 stwierdził jej nieważność. W uzasadnieniu podał, że w sprawie doszło do rażącego naruszenia prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.), gdyż organ rozpoznał środek odwoławczy wniesiony z uchybieniem terminu, który nie został przywrócony, a tym samym w zwykłym postępowaniu odwoławczym dokonał weryfikacji decyzji, od której nie przysługiwał już środek zaskarżenia. Ponadto wskazał, że organ przed przystąpieniem do ponownego rozpatrzenia odwołania, w pierwszej kolejności pouczy stronę o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, informując o treści art. 58 Kodeksu postępowania administracyjnego i dopiero po jego ewentualnym wniesieniu i rozpoznaniu może rozstrzygać sprawę co do złożonego odwołania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
