Wyrok NSA z dnia 8 października 2014 r., sygn. I FSK 1514/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Wojciech Stachurski, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 24 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. sp. z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 266/13 w sprawie ze skargi L. sp. z o.o. z siedzibą w B. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 8 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 8 listopada 2012 r., nr [...] 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz L. sp. z o.o. z siedzibą w B. kwotę 837 (słownie: osiemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Skarga kasacyjna L. D. P. sp. z o.o. z/s w B. dotyczy wyroku z dnia 29 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 266/13, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "Ppsa", oddalił skargę L. D. P. sp. z o.o. z/s w B. na interpretację indywidualną Ministra Finansów, działającego przez upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w P., z dnia 8 listopada 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że skarżąca prowadzi działalność usługową (produkcja elementów do telewizorów i monitorów). Zakład produkcyjny położony jest w specjalnej strefie ekonomicznej w znacznym oddaleniu od miejscowości. Usytuowanie zakładu, trzyzmianowy tryb pracy połączony z systemem czterobrygadowym utrudnia punktualny dojazd pracowników. Celem zapewnienia prawidłowego toku pracy skarżąca zorganizowała dojazdy do miejsca pracy dla swoich pracowników. Usługi dowozu powierzono firmie zewnętrznej, obejmują one jedynie przewóz z poszczególnych miejscowości do zakładu pracodawcy i z powrotem. Oprócz tej grupy podmiotów z transportu korzystają: potencjalni pracownicy, osoby udające się na rozmowę o pracę oraz pracownicy firm współpracujących ze skarżącą (ochroniarskiej i logistycznej). Obowiązek dowozu tej ostatniej grupy wynika z umów zawartych przez spółkę z tymi zakładami (ustnych lub pisemnych). Nabywając usługi transportowe skarżąca otrzymuje fakturę VAT z kwotą podatku naliczonego. Zapłata ma charakter ryczałtowy tzn. nie zależy od liczby przewiezionych osób. Skarżąca wskazała, że nie pobiera żadnych opłat od osób korzystających z transportu (także w formie potrąceń z wynagrodzenia). W tym stanie faktycznym skarżąca sformułowała zapytanie dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności organizowania nieodpłatnych dojazdów do pracy dla pracowników zamiejscowych spółki oraz innych osób wskazanych we wniosku, a zatem zasadności traktowania ww. czynności jako usług odpłatnych w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), zwanej dalej "Uptu", zarówno w brzmieniu przed jak i po 1 kwietnia 2011 r. i czy w konsekwencji podlegają one opodatkowaniu ?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
