Wyrok NSA z dnia 30 września 2014 r., sygn. I FSK 1429/13
Oceniając, czy są podstawy do przeprowadzenia postępowania uzupełniającego w ramach postępowania odwoławczego, uwzględnić bowiem należy to, że zgodnie z art. 127 Ordynacji podatkowej strona ma prawo do dwukrotnego merytorycznego rozpoznania sprawy, pierwszy raz przez organ pierwszej instancji, drugi raz przez organ odwoławczy. Chcąc skorzystać z możliwości przeprowadzenia uzupełniającego postępowania dowodowego organ odwoławczy nie może więc tracić z pola widzenia zasady dwuinstancyjności postępowania podatkowego. To, że w postępowaniu podatkowym obowiązuje też zasada szybkości postępowania określona w art. 125 § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza, że w imię szybkości powinny być pomijane inne zasady obowiązujące w postępowaniu podatkowym.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (spr.), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 30 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2039/12 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 maja 2012 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2005 r. i styczeń 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 8 marca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2039/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 7 maja 2012 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2005 r. i styczeń 2006 r.
2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 28 września 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. określił skarżącej zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń 2005 r. i styczeń 2006 r. Organ ustalił, że skarżąca odliczała podatek naliczony w oparciu o proporcję przewidzianą w art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.). Część nabywanych towarów i usług skarżąca wykorzystywała bowiem zarówno do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak też do wykonywania czynności, w związku z którymi prawo takie nie przysługuje. Skarżąca jako jednostka radiofonii publicznej jednocześnie realizuje tzw. "misję publiczną", o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2004 r. nr 253, poz. 2531 ze zm.; dalej u.r.t.), i prowadzi tzw. "działalność pozostałą". Działalność w ramach realizacji misji publicznej nie stanowi działalności gospodarczej, a więc w tym zakresie skarżąca nie występuje jako podatnik VAT i nie przysługuje jej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług służących tej działalności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
