Wyrok NSA z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. II FSK 2511/10
Ewidencja gruntów i budynków, o której mowa w art. 21 ust. 1 u.p.g.i.k., nie może stanowić przedmiotu merytorycznej oceny sądów administracyjnych w sprawie podatkowej, w której do sądu pierwszej instancji nie zostały, bo nie mogły zostać zaskarżone odrębne od podatkowych akty lub czynności z zakresu prowadzenia wymienionej ewidencji.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA del. Danuta Małysz, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 1523/09 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 17 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1523/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 17 czerwca 2009 r., w przedmiocie ustalenia wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2009.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, ze wzmiankowaną powyżej decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy O. z dnia 19 lutego 2009 r., którą ustalono J. S. wymiar łącznego zobowiązania pieniężnego na 2009 rok, w kwocie 228 zł, w tym podatek leśny w kwocie 143,00 zł oraz podatek rolny w kwocie 85,00 zł. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podniósł, iż Skarżąca corocznie kwestionuje przyjęte przez organ podatkowy do wymiaru łącznego zobowiązania nieruchomości znajdujące się w jej posiadaniu - jako przedmioty opodatkowania, podnosząc zarzuty dokonanych fałszerstw przez pracowników Urzędu Gminy, rodzinę, Starostwo Powiatowe w O. itp. Organ stwierdził, że stosownie do regulacji art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 240, poz. 2027; dalej: u.p.g.i.k.), podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Organy podatkowe nie są uprawnione do dokonywania zmian w ewidencji gruntów i oraz wypowiadania się w przedmiocie własności gospodarstw poszczególnych podatników (por. wyrok NSA z 29.12.1993, sygn. akt III SA 747/93, ONSA 1994/4/163). Nadto dane zawarte w ewidencji gruntów mają walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 194 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60 ze zm.; dalej Ordynacja podatkowa) i stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone. Stąd też, zarówno Wójt Gminy O. jak i Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie mogą przyjmować do wymiaru zobowiązania podatkowego jako podstawy opodatkowania nieruchomości innych, niż wynika to ewidencji prowadzonej przez uprawniony podmiot.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
