Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2008 r., sygn. I FSK 1442/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia WSA del. Mirella Łent (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Gd 834/06 w sprawie ze skargi W.K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia 7 sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2. zasądza od W.K. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w G. kwotę 550 zł (słownie: pięćset pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I FSK 1442/07
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżonym wyrokiem, z dnia 8 maja 2007r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 maja 2007r. sprawy ze skargi W.K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia 7 sierpnia 2006 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym, uchylił zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu wskazano, że zaskarżoną decyzją, Dyrektor Izby Celnej w G., po rozpatrzeniu odwołania W.K., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w S. z dnia 28 kwietnia 2006r., odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 2.600 zł.
W dniu 29 marca 2005r. W.K. złożył deklarację uproszczoną nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki Opel Corsa. W deklaracji tej wykazał kwotę podatku akcyzowego w wysokości 2.600 zł, którą to kwotę wpłacił w tym samym dniu. W dniu 16 listopada 2005 r. strona złożyła u Naczelnika Urzędu Celnego w S. wniosek o zwrot niesłusznie pobranego podatku w kwocie 2.600 zł.
W uzasadnieniu wniosku W.K. wskazał, iż w czasie przewożenia pojazdu marki Opel Corsa, przez granicę jego właścicielką była M.M. - teściowa strony. Po przyjeździe przedmiotowego samochodu na teren Polski darowała ona samochód stronie za kwotę 4000 zł. Podatnik zarzucił niezgodność polskich przepisów, dotyczących zapłaty akcyzy za nabywane wewnątrzwspólnotowo samochody z art. 23 ust. 1 i 2, art. 25 oraz art. 90 TWE. Zdaniem strony państwa członkowskie nie mogą nakładać na towary sprowadzane UE pośrednich lub bezpośrednich podatków, które byłyby wyższe niż nakładane na produkty krajowe. Nie zostały one tym samym pozbawione prawa do ustalania i różnicowania podatków, jednak praktyka ta nie może prowadzić do jakiejkolwiek formy dyskryminacji produktów importowanych. Strona powołała się również na orzeczenie ETS z 9 maja 1985 r. w sprawie C 112/84 Michel Humbiot v Directeur des sendces fiscaux, w którym podkreślono bezwzględne obowiązywanie art. 90 TWE. Bezpośrednią skuteczność prawa wspólnotowego, potwierdził z kolei ETS w wyroku nr 26/62 Van Gend & Loos (1963) ECR I oraz 6/64 Costa/ENEL (1964) ECR 1251. Zdaniem W.K. zapisy TWE mają walor bezpośredniej skuteczności we wszystkich państwach członkowskich i nie wymagają włączenia do krajowego porządku prawnego. Obywatele mają prawo powoływać się na nie przed sądami i krajowymi organami administracyjnymi oraz wywodzić z nich korzystne dla siebie skutki prawne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
