Wyrok NSA z dnia 24 października 2007 r., sygn. II FSK 1217/06

Przez akta o których mowa w art. 137 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) nie można rozumieć

ewidencji prowadzonej na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2004 r., Nr

269, poz. 2681 ze zm.), lecz akta konkretnego postępowania podatkowego, albo kontroli podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Gruszczyński, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 24 października 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 marca 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 14/05 w sprawie ze skargi I. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 października 2004 r. [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną.

1. Wyrokiem z dnia 23 marca 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 14/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę I. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 października 2004 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. postanowieniem z dnia 8 marca 2004 r. wszczął postępowanie podatkowe wobec skarżącego w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów osób fizycznych za 1999 r. Zostało ono zakończone wydaniem w dniu 14 maja 2004 r. decyzji określającej stronie zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym za 1999 r. w wysokości 623,60 zł oraz nadpłatę w tymże podatku w wysokości 272,10 zł. Decyzja ta została osobiście doręczona podatnikowi w dniu 17 maja 2004 r.

3. Od powyższej decyzji pełnomocnik skarżącego - doradca podatkowy w dniu 15 sierpnia 2004 r. wniósł odwołanie, do którego dołączył uwierzytelniony odpis udzielonego mu w dniu 2 grudnia 2003 r. pełnomocnictwa. Podniósł, że organ podatkowy I instancji prowadził postępowanie z pominięciem pełnomocnika, a o podjętym rozstrzygnięciu dowiedział się dopiero od swojego mocodawcy w dniu 16 sierpnia 2004 r. Uznał zatem, że odwołanie wniósł w terminie.