Wyrok NSA z dnia 10 października 2006 r., sygn. II FSK 1240/05
1) Art. 106 § 3 u.p.p.s.a. nie służy więc do zwalczania w postępowaniu sądowoadministracyjnym ustaleń faktycznych poczynionych przez organy administracyjne, z którymi strona się nie zgadza. Aby przeprowadzić uzupełniający dowód z dokumentów sąd musi powziąć wątpliwości, o której mowa w art. 106 § 3 u.p.p.s.a. W rozpatrywanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku takiej wątpliwości nie miał i uznał, że stan faktyczny sprawy ustalony został przez organy podatkowe w sposób prawidłowy.2) Elementy zawarte w art. 65 § 2 Kodeksu cywilnego takie jak brzmienie oświadczeń woli stron przedmiotowej umowy, zamiar stron oraz cel umowy jak również okoliczności towarzyszące złożeniu oświadczenia należą do elementów stanu faktycznego sprawy, których nieuwzględnienie może zostać jedynie podnoszone w ramach podstawy kasacyjnej zawartej w art. 174 pkt 2 u. p. p. s. a. Autor skargi kasacyjnej, nie zarzucił skutecznie uchybień co do poczynionych w rozpoznawanej sprawie ustaleń w zakresie faktycznych okoliczności sprawy, co skutkuje uniemożliwieniem, z uwagi na związanie Sądu zarzutami skargi kasacyjnej, dokonania merytorycznej oceny wskazanego naruszenia art. 65§ 2 Kodeksu cywilnego, którego jako podstawę wskazano stanowi art. 174 pkt 1 u. p. p. s. a.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 listopada 2004 roku, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gd 639/01, oddalił skargę Krystyny W. - K. i Ludwika K. na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 15 marca 2001 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 rok. Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w Gdańsku uchyliła decyzję Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 8 września 2000 roku, w której określono małżonkom K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1994, zaległość podatkową oraz odsetki za zwłokę od tej zaległości. Izba Skarbowa w Gdańsku uchylając to rozstrzygnięcie określiła podatnikom ponownie podatek dochodowy od osób fizycznych za 1994 rok, zaległość podatkową oraz odsetki za zwłokę. Organ odwoławczy nie uznał za koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Krystynę W. - K. działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu apteki, zakwestionowanych przez organ podatkowy I instancji wydatków na zakup ubrań ze względu na ich osobisty charakter i brak bezpośredniego związku z osiągnięciem przychodu. Organ uznał natomiast za uzasadnione zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup słodyczy, kawy i herbaty. Organ uznał także, że podatnicy nie mieli usprawiedliwionych podstaw dla dokonania odliczenia wydatków związanych z zakupem gruntu, gdyż z dniem 19 września 1994 roku dokonali zakupu działki budowlanej wraz z domem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym, a nie samego gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Organ odwoławczy nie uznał również pełnej wysokości wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego ze względu na niewłaściwe ich udokumentowanie. Pominięto tym samym rachunki wystawione przez podmioty nie będące podatnikami podatku od towarów i usług oraz dowód wpłaty w wysokości 20.000,00 złotych na rzecz P. Banku. Izba Skarbowa w Gdańsku nie stwierdziła także, aby w rozpoznawanej sprawie możliwe było podniesienie zarzutu przedawnienia zobowiązania podatkowego za rok 1994.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
