Wyrok NSA z dnia 9 maja 2006 r., sygn. II FSK 763/05
1. Naruszenie prawa materialnego, aby mogło stanowić podstawę uchylenia decyzji, musi mieć wpływ na wynik sprawy. Naruszenia prawa materialnego lub przepisów postępowania może stanowić samodzielną podstawę wyroku uwzględniającego skargę. Warunkiem uwzględnienia skargi jest jednak wykazanie, że stwierdzone naruszenie miało wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a.) lub istotny wpływ na jej wynik (art. 145 § 1 pkt 1. lit. c p.p.s.a.).
2. Ocena prawna prowadząca sąd do stwierdzenia istnienia podstawy do uchylenia zaskarżonego aktu administracyjnego z powodów podanych w przepisach art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c powinna stanowić element uzasadnienia wyroku. Wobec stwierdzenia naruszenia przepisów postępowania w tym uzasadnieniu, zgodnie z treścią art. 141 § 4 p.p.s.a., sąd powinien podać wskazania co do dalszego postępowania. Przedstawienie w uzasadnieniu wyroku przesłanek, jakimi kierował się sąd obok tego, że stanowi gwarancję, iż sąd dołożył należytej staranności przy podejmowaniu rozstrzygnięcia, daje również możliwość oceny sądowi odwoławczemu czy przesłanki, na których oparł się sąd niższej instancji były trafne.
3. Skoro Sąd I instancji nie ustosunkował się do zawartych w skardze argumentów uzasadniających naruszenie prawa materialnego, a w podstawach wyroku podano przepis art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a., nie wyjaśniając jednak, jakie konkretne przepisy prawa materialnego spośród tych, które zostały zastosowane w sprawie zostały naruszone przez organy podatkowe obu instancji, uzasadnienie wyroku nie spełnia wymogów wynikających z art. 141 § 4 p.p.s.a, co uniemożliwia dokonanie kasacyjnej kontroli trafności samego rozstrzygnięcia zawartego w sentencji wyroku.
Wyrokiem z dnia 20.01.2005 r., sygn. akt SA/Rz 1568/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 23.09.2003 r., znak: L.IS.I/1-4117/78/03, uchylającą w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Rzeszowie z dnia 10.06.2003 r., znak: UKS.03/B-1/0262/PIT-00/D/2, w przedmiocie określenia odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. i określającą dla Iwony R. wysokość odsetek od nieuregulowanej w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 5.279,80 zł oraz umarzającą postępowanie w stosunku do Marka R. Jako podstawę prawną decyzji organ odwoławczy powołał art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w zw. z art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz. U. Nr 137, poz. 1302). W uzasadnieniu decyzji przypomniano, że decyzją z dnia 10.06.2003 r., znak: UKS.03/B-1/0262/PIT-00/D/1, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Rzeszowie określił Iwonie i Markowi R. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 13.326,73 zł, która to decyzja stała się ostateczna. W decyzji tej, stosownie do przepisów art. 21 § 3, 210 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej w związku z art. 6 ust. 2 i 45 ust. 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej w skrócie u.p.d.o.f., wskazano jako stronę postępowania Iwonę i Marka małżonków R. Określenie w ten sposób strony postępowania (adresata decyzji) w sprawie wspólnego opodatkowania dochodów małżonków za 2000 r. nie mogło - w ocenie organu odwoławczego - zostać przeniesione na określenie strony postępowania w sprawie określenia odsetek za zwłokę od zaliczek na podatek dochodowy opłaconych w ciągu roku podatkowego przez jednego z małżonków. Odsetki naliczone od nieuregulowanych w terminie płatności zaliczek obciążały tylko tego z małżonków, którego zaliczki były należne i który dopuścił się zwłoki w ich terminowym uregulowaniu. Zobowiązaną od opłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w spółce cywilnej "H." była wyłącznie Iwona R. W efekcie decyzja w przedmiocie odsetek za zwłokę powinna być wydana wyłącznie na jej imię i nazwisko. Zaznaczono, że stan prawny w tym zakresie uległ zmianie od 1.01.2003 r. ze względu na regulację przyjętą w art. 92 § 3 ordynacji podatkowej. Jednocześnie organ odwoławczy określił odmiennie niż to uczynił organ pierwszej instancji kwotę odsetek za zwłokę ze względu na nieterminowe uiszczenie zaliczek.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty