Wyrok NSA z dnia 9 maja 2005 r., sygn. OSK 1746/04
Uwzględnienie interesu strony w rozumieniu art. 155 Kpa należy rozumieć w ten sposób, iż mając do wyboru możliwość korzystniejszego dla strony rozstrzygnięcia, nie pozostającego jednakże w kolizji z obowiązującym porządkiem prawnym, organ działając w granicach uznania administracyjnego przyjmuje ten sposób orzekania zmieniając decyzję mniej korzystną dla strony.
Nie mieści się jednak w pojęciu interesu strony orzekanie w sposób sprzeczny z przepisami prawa, choćby zostało ono potwierdzone orzeczeniami sądu wydanymi w innych sprawach.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Krystyny K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 lipca 2004 r. III SA/Łd 660/04 w sprawie ze skargi Krystyny K. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 21 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie zasiłku przedemerytalnego - oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 7 lipca 2004 r. III SA/Łd 660/04 oddalił skargę Krystyny K. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 21 sierpnia 2003 r., odmawiającą zmiany w trybie art. 155 Kpa decyzji przyznającej zasiłek przedemerytalny.
W uzasadnieniu wyroku Sąd powołał się na ustalenia organów, z których wynikało, iż decyzją Starosty Powiatu Z. (...) z dnia 4 stycznia 2001 r. przyznano Krystynie K. zasiłek przedemerytalny w wysokości 120 procent zasiłku dla bezrobotnych.
2 czerwca 2003 r. Krystyna K. złożyła wniosek o zmianę tej decyzji w trybie art. 155 Kpa, i przyznanie zasiłku w wysokości 160 procent kwoty bazowej podnosząc, że zostały spełnione przesłanki z art. 155 Kpa, bowiem brak jest przepisów szczególnych które sprzeciwiałyby się zmianie przedmiotowej decyzji a za jej zmianą przemawia słuszny interes strony.
Starosta decyzją z dnia 25 czerwca 2003 r. odmówił zmiany swej wcześniejszej decyzji ostatecznej z dnia 4 stycznia 2001 r. i przyznania zasiłku w wysokości 160 procent, gdyż sprzeciwia się temu art. 37j ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. Zgodnie z ust. 5 tego przepisu, prawo do pobierania zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160 procent kwoty zasiłku dla bezrobotnego przysługuje osobie, z którą stosunek pracy lub stosunek służbowy został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy w sytuacji, gdy w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące, zakład ten rozwiązał stosunek pracy lub stosunek służbowy z co najmniej 100 pracownikami wykonującymi pracę na terenie jednego powiatowego urzędu pracy. Powyższy warunek nie został, zdaniem organu, spełniony w rozpoznawanej sprawie, a sugestia skarżącej, iż należy zsumować ilość zwolnionych osób na terenie działania jednego powiatowego urzędu pracy jest błędna i sprzeczna z uchwałą składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 października 2002 r., OPS 10/02.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
