Wyrok NSA z dnia 7 marca 2005 r., sygn. GSK 1392/04
Przewidziany w art. 65 par. 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ trzyletni termin do wydania decyzji o uznaniu zgłoszenia celnego za nieprawidłowe dotyczy wydania decyzji przez organ pierwszej instancji, gdyż do kompetencji tego organu należy weryfikacja wadliwego zgłoszenia celnego. Przepis ten nie wymaga, aby decyzja wydana na jego podstawie była decyzją ostateczną. Odmiennego stanowiska nie uzasadnia pogląd, że w stanie prawnym poprzedzającym nowelizację Kodeksu celnego, dokonaną ustawą z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej /Dz.U. 2003 nr 120 poz. 1122/, w terminie zastrzeżonym w art. 65 par. 5 Kodeksu celnego, oprócz decyzji organu pierwszej instancji konieczne było wydanie decyzji ostatecznej przez organ odwoławczy. Poglądu takiego nie uzasadnia założenie, że gdyby zamiarem ustawodawcy było uzależnienie zachowania trzyletniego terminu zastrzeżonego w art. 65 par. 5 Kodeksu celnego wyłącznie od wydania decyzji weryfikującej zgłoszenie celne tylko przez organ pierwszej instancji, to dokonana nowelizacja Kodeksu celnego z dnia 23 kwietnia 2003 r. byłaby po prostu zbędna.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Anny S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 czerwca 2004 r. SA/Sz 2239/01 w sprawie ze skargi Anny S. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie długu celnego - oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 30 czerwca 2004 r. SA/Sz 2239/01, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Anny S. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z 29 sierpnia 2001 r. w przedmiocie długu celnego, przyjmując za podstawę rozstrzygnięcia ustalony w zaskarżonej decyzji następujący stan faktyczny:
Dyrektor Urzędu Celnego w S. objął procedurą dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym importowany z Niemiec towar /odzież używaną/, na warunkach zadeklarowanych w zgłoszeniu, czyli ze stawką celną obniżoną UE, ze względu na udokumentowane deklaracjami eksportera sporządzonymi na rachunkach pochodzenie towaru z Unii Europejskiej. Wobec istniejących wątpliwości, co do pochodzenia towaru z obszaru UE, po przeprowadzeniu w Niemczech weryfikacji deklaracji na przedstawionych rachunkach, decyzją z 29 grudnia 2000 r. organ I instancji uznał zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej i określił kwotę długu celnego przy przyjęciu do jej wymiaru stawki celnej autonomicznej, podwyższonej o 100 procent od sprowadzonej na polski obszar celny używanej odzieży, czyli w wysokości 120 procent wartości celnej towaru. Do wymiaru cła organ celny nie przyjął zadeklarowanej przez importera obniżonej stawki celnej, gdyż pismem z 16 sierpnia 2000 r. niemieckie władze celne poinformowały polskie organy celne, że towar będący przedmiotem importu przez Annę S. nie jest towarem pochodzącym z Unii Europejskiej w rozumieniu Protokołu nr 4 do Układu europejskiego /załącznik do Dz.U. 1997 nr 104 poz. 662/.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
