Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2003 r., sygn. II SA/Łd 1564/00
W świetle art. 21 ust. 4 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących, ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ prokuratorowi prokuratury wojskowej, który pełniąc służbę oskarżał osoby podejrzane, a w wyniku tego oskarżenia skazane w latach 1944-1956 i osadzone w więzieniach za działalność podjętą i na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej nie przysługują uprawnienia kombatanckie bez względu na to z jakiego tytułu uprawnienia te zostały przyznane.
Przesłuchanie stron to środek dowody posiłkowy dopuszczalny w postępowaniu administracyjnym w ostateczności. Przepis art. 86 Kpa pozostawia ocenę potrzeby przeprowadzenia tego dowodu organowi, co wynika z użytych w nim słów "może przesłuchać stronę". Swoboda tej oceny jest jednak ograniczona treścią zasady prawdy obiektywnej, z której wypływa dla organu orzekającego obowiązek skorzystania z tego środka dowodowego, jeśli nie można ustalić stanu faktycznego z braku innych środków dowodowych.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie przy udziale (...) sprawy ze skargi Leszka K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 16 sierpnia 2000 r. (...) w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich - oddala skargę.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 18 maja 2000 r. (...) Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych działając na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" w związku z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ - pozbawił skarżącego Leszka K. uprawnień kombatanckich przyznanych przez ZBoWiD z tytułu udziału w Ruchu Oporu od stycznia 1943 r. do 17 stycznia 1945 r. W uzasadnieniu podniesiono, iż skarżący otrzymał uprawnienia kombatanckie przyznane przez ZBoWiD z ww. tytułu na podstawie oświadczeń świadków. W toku postępowania wyjaśniającego ustalono na podstawie pisma Ministerstwa Sprawiedliwości Zespół ds. Badania Akt Sędziów i Prokuratorów w Stanie Spoczynku z 19.01.2000 r., iż od 28.02.1951 r. skarżący był zatrudniony w Wojskowej Prokuraturze Rejonowej w O. na stanowisku asesora, następnie oficera śledczego i podprokuratora, od 26.06.1953 r. - w Naczelnej Prokuraturze Wojskowej na stanowisku podprokuratora, a następnie od 25.03.1954 r. do 4.07.1955 r. - w Wojskowej Prokuraturze Rejonowej w Ł. Z ww. pisma wynika, m.in., iż skarżący był oskarżycielem w sprawie Franciszka K., Józefa R., Stefana C. i Mariana G. rozpoznanej dnia 15.11.1954 r. przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Ł. Ww. byli oskarżeni m.in. o udzielanie pomocy członkom organizacji NSZ i KWP oraz przechowywania należącej do nich broni i zostali skazani na karę: Franciszek K. - 8 lat więzienia, Józef R. - 5 lat, Stefan C. - 2 lat więzienia i Marian G. - 1 roku więzienia. Organ stwierdził, iż z powyższego wynika, że skarżący był zatrudniony w organach prokuratury wojskowej na stanowiskach związanych ze stosowaniem represji wobec osób podejrzanych i skazywanych za działalność podjętą na rzecz suwerenności RP. Zgodnie z art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" w związku z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "b" cyt. ustawy - pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby, które w latach 1944-1956 były zatrudnione, pełniły służbę lub funkcję w organach prokuratury wojskowej na stanowiskach związanych ze stosowaniem represji wobec osób podejrzanych lub skazanych za działalność podjętą na rzecz suwerenności i niepodległości RP.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
