Wyrok NSA z dnia 29 listopada 2002 r., sygn. V SA 250/02
Przepis art. 154 par. 1 Kpa ustanawia dwie przesłanki, które muszą wystąpić łącznie, ażeby można było wzruszyć decyzję ostateczną. Musi to być po pierwsze decyzja, która nie tworzy praw nabytych dla żadnej ze stron postępowania, a po wtóre - za wzruszeniem tej decyzji muszą przemawiać względy interesu społecznego lub słusznego interesu strony. Z użycia w przepisie spójnika "lub" wynika, że wystarczą racje interesu społecznego, bądź tylko względy na słuszny, a więc kwalifikowany interes strony.
Na podstawie art. 154 Kpa organ administracji publicznej orzeka na zasadzie uznania administracyjnego, co wynika z użycia w tym przepisie słowa "może". Wymaga to od organu respektowania postanowień art. 7 Kpa i pozytywnego załatwienia sprawy dla strony, jeżeli nie sprzeciwiają się temu konkretne racje interesu społecznego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mostefa M. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 17 grudnia 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się - uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 marca 2001 r. (...),
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 31 sierpnia 2000 r. Wojewoda W. odmówił udzielenia Mostefa M. - obywatelowi Algierii zezwolenia na osiedlenie się.
Po rozpatrzeniu odwołania Mostefa M., Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 1 grudnia 2000 r. (...) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Wojewody W.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
