Wyrok NSA z dnia 14 października 2025 r., sygn. III FSK 663/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), Protokolant Konrad Halota, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2025 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych P. S.A. z siedzibą w W. oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 stycznia 2024 r. sygn. akt I SA/Wr 598/23 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia 7 kwietnia 2023 r. nr SKO/PO-413/234/2022 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) oddala skargę kasacyjną P. S.A. z siedzibą w W., 4) zasądza od P. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy kwotę 1000 (słownie: jeden tysiąc) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Wr 598/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. (dalej jako: skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia 7 kwietnia 2023 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości oraz zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy na rzecz skarżącej kwotę 7.417,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wskazał, że podstawową kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie było ustalenie, czy organ prawidłowo zakwalifikował przedmiot opodatkowania, ocenił możliwość zastosowania zwolnień podatkowych oraz dokonał wykładni pojęcia "nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej". Sąd wyraźnie podkreślił, że istotą sporu była przede wszystkim kwalifikacja poszczególnych działek gruntowych objętych decyzją organu podatkowego. Na wstępie Sąd przywołał treść art. 2 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1785 ze zm., dalej: u.p.o.l.), który określa, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W opinii Sądu przepis ten wprowadza wyraźne rozróżnienie pomiędzy poszczególnymi kategoriami przedmiotów opodatkowania, a fakt, że w niniejszej sprawie decyzją objęto wyłącznie grunty, nie może być uznany za wadliwość postępowania organu. Sąd zaakcentował, że przedmiotem oceny w sprawie były wyłącznie grunty i tylko w tym zakresie podlegała ona merytorycznej kontroli sądu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
