Wyrok NSA z dnia 15 października 2024 r., sygn. I OSK 1207/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Piotr Niczyporuk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Karol Kiczka Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant: starszy asystent sędziego Artur Dral po rozpoznaniu w dniu 15 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. i M. K., od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z dnia 17 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 2587/19, w sprawie ze skargi M. K. i M. K., na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, z dnia 18 września 2019 r. nr DAP-WOSR-7280-233/2019/SK, w przedmiocie umorzenia postępowania, 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. K. i M. K. solidarnie na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 2587/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji), na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), oddalił skargę M. K. i M. K. (dalej: Skarżący) na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: Minister) z 18 września 2019 r. nr DAP-WOSR-7280-233/2019/SK w przedmiocie umorzenia postępowania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z 25 stycznia 2016 r. Wojewoda Mazowiecki (dalej: Wojewoda) zawiesił na wniosek Skarżących postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia z tytułu pozostawienia przez B. K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej we wsi[...], pow. [...], woj. [...]. Mimo stosownych pouczeń przed upływem trzyletniego terminu określonego art. 98 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, dalej: "k.p.a."), który upłynął 25 stycznia 2019 r., Skarżący nie zwrócili się o podjęcie zawieszonego postępowania, co skutkowało uznaniem żądania wszczęcia postępowania za wycofane. Sąd I instancji podniósł, że z istoty zawieszenia postępowania na wniosek strony wynika, że również jego podjęcie pozostawione jest wyłącznie woli strony, a ustawodawca wprowadził tu jedynie ograniczenie czasowe. Dla skuteczności podjęcia postępowania niezbędne jest bowiem zwrócenie się o to do organu w terminie 3 lat od daty zawieszenia postępowania. Zdaniem Sądu I instancji, bezsporne jest, że w powyższym terminie nie wpłynął wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania. Wobec tego, zdaniem Sądu I instancji, prawidłowo organ I instancji umorzył postępowanie. Uznanie bowiem żądania wszczęcia postępowania za wycofane czyni to postępowanie bezprzedmiotowym. Trafne więc było zastosowanie przez organ I instancji przepisu art. 105 § 1 k.p.a. w zw. z art. 98 § 2 k.p.a.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
