Wyrok NSA z dnia 2 października 2024 r., sygn. II OSK 2758/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Magdalena Dobek - Rak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 2 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1512/20 w sprawie ze skargi D. W. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 10 lipca 2020 r. nr 770/20 w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 29 stycznia 2021 r., w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 1512/20, oddalił skargę D.W. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 10 lipca 2020 r., nr 770/20, utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Pruszkowie z 28 lutego 2020 r., nr 52/20, którą na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., oraz art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.), zwanej dalej Prawem budowlanym, umorzono postępowanie administracyjne w sprawie dotyczącej muru oporowego na terenie działki nr [...] przy ul. [...] we wsi R., gmina R., w granicy z sąsiednią działką nr [...] przy ul. [...].
Sąd pierwszej instancji oddalając skargę zaakceptował stanowisko organów nadzoru budowlanego, które uznały sporny obiekt za ogrodzenie, niepełniące funkcji oporowej pomimo tego, że usytuowane jest na granicy pomiędzy działkami. W związku z tym nie było wymagane uzyskanie ani pozwolenia na jego budowę tego ogrodzenia, ani dokonanie zgłoszenia. Organy zweryfikowały przesłanki z art. 50 ust. 1 pkt 2 i 4 Prawa budowlanego i stwierdziły, że ogrodzenie jest zgodne z obowiązującym na tym terenie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie narusza § 41 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1065), zwanego dalej rozporządzeniem. Nie powoduje również zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź zagrożenia środowiska. Nie znalazły zatem podstaw do interwencji nadzorczej, co stało się asumptem do umorzenia postępowania na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. W ocenie Sądu Wojewódzkiego, organy nadzoru budowlanego wyjaśniły wszystkie istotne okoliczności sprawy, zebrały kompletny materiał dowodowy, który poddały rzetelnej ocenie, dając temu wyraz w uzasadnieniu wydanych decyzji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
