Wyrok NSA z dnia 12 października 2023 r., sygn. I FSK 560/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk (spr.), Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka, Protokolant Marcin Kamionowski, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 października 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 702/20 w sprawie ze skargi Powiatu L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia 21 października 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń 2012 r. oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za styczeń 2012 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Przedmiot skargi kasacyjnej i odpowiedź na skargę kasacyjną
1.1. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: Dyrektor IAS) pismem z dnia 3 grudnia 2021 r. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 października 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 702/20.
Wyrokiem tym Sąd, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Powiatu L. (dalej: Powiat), na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.) uchylił decyzję Dyrektora IAS z dnia 21 października 2020 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za styczeń 2012 r. oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w tym podatku za ten okres rozliczeniowy.
W sprawie objętej zaskarżonym wyrokiem zasadnicza oś sporu między organami podatkowymi a Powiatem sprowadzała się do oceny zasadności określenia zobowiązania podatkowego i odmowy stwierdzenia nadpłaty na skutek korekty deklaracji za styczeń 2012 r. obejmującej centralizację rozliczeń Powiatu i jego jednostek organizacyjnych w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 i uchwałą NSA z dnia 26 października 2015 r. o sygn. akt I FPS 4/15. Powiat dokonując korekt domagał się skonsolidowanego rozliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością mieszaną, tj. podlegającą opodatkowaniu, jak również pozostającą poza zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm; dalej: u.p.t.u.).
1.2. W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd pierwszej instancji ocenił i przyjął, w szczególności że: - wniosek Powiatu o stwierdzenie nadpłaty został złożony przed upływem terminu przedawnienia, to zaś - zgodnie z art. 79 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.; dalej: O.p.) - pozwalało na wydanie decyzji w przedmiocie nadpłaty; - w treści zaskarżonej decyzji nie ma natomiast jakichkolwiek rozważań w zakresie braku przedawnienia określenia zobowiązania podatkowego Powiatu, co stanowiło naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 O.p.; - podstawy do "wymiaru" zobowiązania podatkowego nie stanowił art. 74 § 4a O.p. [powinno być art. 75 § 4a O.p. - przyp. NSA]; - jakkolwiek organy podatkowe określając zobowiązanie podatkowe przywołały art. 14 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454; dalej: ustawa centralizacyjna), to jednak nie wskazały podstaw do jego zastosowania wynikających z art. 23 tej ustawy; - w związku z tym przedwczesne stało się rozważanie zagadnienia poprawności wyliczonego wskaźnika podziału umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości w odniesieniu do nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych; - stanowisko organu odwoławczego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z opisanych w jego decyzji faktur zakupowych, z zastrzeżeniem zaprezentowanym powyżej, tj. dotyczącym wskaźnika podziału, było prawidłowe; - natomiast organy podatkowe dokonały wadliwej oceny skuteczności dokonanej przez Powiat korekty w zakresie podatku naliczonego od nabycia środków trwałych na podstawie faktur dokumentujących wydatki poniesione w latach 2007-2010 na inwestycję dotyczącą likwidacji ocieplenia z płyt azbestowych i termomodernizację kompleksu budynków starostwa; - korekta deklaracji za styczeń 2012 r. złożona przez Powiat w dniu 2 czerwca 2016 r. z powołaniem się na wyrok TSUE w sprawie C-276/14 była skuteczna; - wyrok ten przesądził bowiem o nieprawidłowej dotychczas wykładni (i niewłaściwym stosowaniu) przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do zakładów budżetowych i jednostek budżetowych, zgodnie z którą były one traktowane jako odrębni podatnicy podatku VAT; - wskazana nieprawidłowa praktyka powodowała, że jednostkom samorządu terytorialnego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących ich jednostek organizacyjnych realizujących zadania własne jednostek samorządu terytorialnego, a które to jednostki organizacyjne wykonywały również czynności opodatkowane; - nie sposób było zaakceptować stanowiska organów podatkowych, że Powiatowi pierwotnie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a mimo to nie zainicjował on procesu bieżącego rozliczenia kwot podatku naliczonego; - dopiero wyrok TSUE w sprawie C-276/14 i uchwała NSA o sygn. akt I FPS 4/15 pozwoliły na wspomniane rozliczenie; - z orzecznictwa NSA wynika, że odstąpienie od zastosowania terminu wynikającego z art. 86 ust. 13 u.p.t.u. może nastąpić jedynie w przypadku, gdy podatnik należycie staranny nie mógł go zachować z przyczyn od siebie niezależnych; - taka zaś sytuacja wystąpiła w niniejszej sprawie; - biorąc pod uwagę czas konieczny na dokonanie konsolidacji rozliczeń z jednostkami organizacyjnymi złożona w dniu 2 czerwca 2016 r. korekta deklaracji za styczeń 2012 r. i wniosek o nadpłatę zostały złożone w stosownym czasie; - w związku z tym, że organy podatkowe odmówiły stwierdzenia nadpłaty ocena podniesionych przez Powiat zastrzeżeń w zakresie oprocentowania nadpłaty stała się przedwczesna; - należało odstąpić od zastosowania terminu przedawnienia prawa do dokonania rozliczenia określonego w art. 86 ust. 13 u.p.t.u., gdyż Powiat nie mógł skorzystać z tego prawa w terminie, o którym mowa w tym przepisie; - korekta deklaracji za styczeń 2012 r. wraz z wnioskiem o nadpłatę zostały złożone przez Powiat w stosownym czasie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
