Wyrok SN z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. III USKP 79/22

Sąd Najwyższy może orzekać w ramach podstawy faktycznej ustalonej przez sąd drugiej instancji, a organ rentowy jest uprawniony do kontroli deklarowanej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, w przypadku gdy działalność gospodarcza ma pozory rzeczywistej i nie zmierza do osiągnięcia zarobku, lecz do uzyskania świadczeń ubezpieczeniowych kosztem innych ubezpieczonych i wbrew zasadzie solidaryzmu.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka (przewodniczący, sprawozdawca)

‎SSN Zbigniew Korzeniowski

‎SSN Agnieszka Żywicka

w sprawie z odwołania D. C.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Ostrowie Wielkopolskim
‎o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 lutego 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
‎z dnia 20 kwietnia 2020 r., sygn. akt III AUa 1527/19,

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od D. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Ostrowie Wielkopolskim kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści ) złotych, wraz z odsetkami, o których mowa w art. 98 § 1¹ k.p.c. - tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, decyzją z dnia 28 września 2018 r., numer: […] (znak […]), stwierdził, że wnioskodawczyni jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia 1 września 2013 r. do dnia 9 września 2018 r. oraz nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 1 września 2013 r. do dnia 9 września 2018 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, wyrokiem z dnia 24 września 2019 r., zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdził, iż wnioskodawczyni, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu oraz dobrowolnemu chorobowemu w okresie od 1 września 2013 r. do 9 września 2018 r. (pkt I) i zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Oddział w Ostrowie Wielkopolskim kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt II). Sąd I instancji w rozpoznawanej sprawie nie podzielił stanowiska organu rentowego, biorąc pod uwagę zebrany materiał dowodowy oraz zasady logiki i zwrócił uwagę na względną stałość (stabilność) wykonywania działalności przez wnioskodawczynię. Brak też było podstaw do uznania, że ubezpieczona nie mogła, ze względu na stan zdrowia, prowadzić tej działalności. Co do zadeklarowanej przez wnioskodawczynię podstawy wymiaru składek, to organ rentowy nie może dokonywać weryfikacji wysokości zadeklarowanej przez przedsiębiorcę podstawy wymiaru składek, a w tej sprawie, nie mogąc kwestionować wysokości podstawy wymiaru składek, starał się kwestionować istnienie samego tytułu.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się