Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. II OSK 1539/22
W celu uzyskania przymiotu strony w postępowaniu dotyczącym pozwolenia na budowę, nie wystarczy stwierdzenie bezpośredniego sąsiedztwa nieruchomości inwestycji z nieruchomością podmiotu. Konieczne jest wykazanie, że zaplanowana inwestycja wiąże się z ograniczeniem praw właścicieli lub użytkowników wieczystych nieruchomości sąsiednich w sposób określony obowiązującymi przepisami prawa budowlanego, uwzględniając w tym obrębie zarówno obszar oddziaływania projektowanego obiektu, jak i istotne ograniczenia dla nieruchomości sąsiedniej.
Dnia 22 listopada 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2022 r., sygn. akt VII SA/Wa 2585/21 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 21 października 2021 r., nr 834/OPON/2021 w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej I. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; II. zasądza od J. S. na rzecz R. D. kwotę 627 (sześćset dwadzieścia siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 2 marca 2022 r., sygn. akt VII SA/Wa 2585/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając skargę J. S., uchylił decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 21 października 2021 r., nr 834/OPON/2021, oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z 9 lipca 2021 r., nr 22/I/T/21, o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej tegoż organu z 20 maja 2020 r., nr 61/T/20, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej na rzecz R. D. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej i przebudowie części dachu istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce ew. nr [...] przy ul. [...] w Warszawie.
We wznowionym toku postępowania organy obu instancji oceniły, że nie potwierdziły się twierdzenia skarżącego jakoby przedmiotowa inwestycja objęta ww. pozwoleniem na budowę powodowała zacienianie, czy też zalewanie jego nieruchomości (działki nr [...] i [...] przy ul. [...] w Warszawie). Projektowany budynek znajduje się w przepisowej odległości od granicy działki (§ 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie; Dz. U. z 2019 r. poz. 1065). Ponadto budynek ten znajduje się w odległości 13,86 m od budynku skarżącego i ma wysokość 9,65 m. Wojewoda zaznaczył, że zdaniem organu I instancji projektowany budynek nie wprowadza ograniczeń w zagospodarowaniu nieruchomości, której właścicielem jest skarżący, a ponadto wnioskodawca nie przedstawił żadnego dowodu, że planowana inwestycja spowoduje ograniczenia w jej zabudowie, a to oznacza, że skarżący, nie wykazał interesu prawnego, który pozwoliłby za uznanie jej za stronę w postępowaniu w sprawie dotyczącej wydania pozwolenia na budowę. Wojewoda wyjaśnił nadto, że po wstępnej analizie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu osiedla [...], zatwierdzonego uchwałą Rady m.st. Warszawy Nr [...] (Dz. Urz. Woj. Maz. [...]), dla tego obszaru nie zauważył, aby planowana inwestycja mogłaby spowodować brak możliwości zagospodarowania działki skarżącego zgodnie z jego zapisami. Wojewoda powołał się także na treść zasady wolności budowlanej wynikającej z art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), zwanej dalej "P.b.". Wskazał na związany charakter decyzji o pozwoleniu na budowę (art. 35 ust. 4 P.b.), dlatego inwestor ma zapewnione uzyskanie pozwolenia na budowę wówczas, gdy przedłożony przez niego projekt budowlany spełnia wymagania określone w art. 35 ust. 1 P.b. (jest zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także z wymogami ochrony środowiska w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach; projekt zagospodarowania terenu jest zgodny z przepisami techniczno-budowlanymi, projekt budowlany jest kompletny, posiada wymagane opinie, uzgodnienia, pozwolenia, opracowania, sprawdzenia, a także wykonany został przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane, legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu – lub jego sprawdzenia – zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7). W przedmiotowej sprawie wystąpił jedynie "interes faktyczny" skarżącego, który jest zainteresowany rozstrzygnięciem postępowania, jednak nie może on wykazać, że projektowana inwestycja powoduje bądź spowoduje w przyszłości jakiekolwiek ograniczenia w zagospodarowaniu jej nieruchomości, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie wskazuje, aby skarżący posiadał indywidualny "interes prawny" w przedmiotowym postępowaniu nadzwyczajnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
