Wyrok NSA z dnia 19 października 2023 r., sygn. III OSK 5023/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant asystent sędziego Olga Libiszewska po rozpoznaniu w dniu 19 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 listopada 2020 r., sygn. akt IV SA/Wa 1154/20 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 3 marca 2020 r., nr DI-420/38/2019/rg,ep w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 3 listopada 2020 r., sygn. akt IV SA/Wa 1154/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji) oddalił M. sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: organ, GIOŚ) z 3 marca 2020 r., nr DI-420/38/2019/rg,ep w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej.
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się M. sp. z o.o. z siedzibą w S. (dalej: skarżąca kasacyjnie, Spółka) i w skardze kasacyjnej zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi na podstawie art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a. nieważność postępowania wynikającą z naruszenia art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 35 § 1 i art. 109 p.p.s.a. poprzez pozbawienie strony prawa do obrony przez ustanowionego w sprawie pełnomocnika, w szczególności poprzez uniemożliwienie zapoznania się przez tego pełnomocnika z aktami postępowania, pominięcie wniosku pełnomocników o rozpoznanie sprawy na rozprawie, jak również pominięcie wniosku o odroczenie terminu rozprawy, co de facto prowadzi do pominięcia pełnomocników w postępowaniu.
Następnie na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. skarżąca kasacyjnie zarzuciła wyrokowi Sądu I instancji naruszenie prawa materialnego poprzez:
I. błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwie zastosowanie art. 305a ustawy Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1232 ze zm., dalej: Ustawa, Prawo ochrony środowiska, p.o.ś.) w związku z § 5 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wysokości jednostkowych stawek kar za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi (Dz.U. Nr 260, poz. 2177, dalej: Rozporządzenie), skutkujące błędnym określeniem stawki kary za przekroczenie temperatury ścieków na kwotę 13,23 zł za jeden metr sześcienny ścieków, w sytuacji gdy prawidłowa stawka kary za przekroczenie temperatury ścieków powinna być określona na kwotę 1,32 zł za jeden metr sześcienny ścieków, co w konsekwencji spowodowało błędne wyliczenie wysokości kary i jej drastyczne zawyżenie na niekorzyść skarżącej kasacyjnie;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
