Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2022 r., sygn. I OSK 354/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie Sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 października 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 369/18 w sprawie ze skargi D.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2017 r., znak: [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2017 r., znak: [...], i poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] października 2017 r., nr [...]; 2. umarza postępowanie administracyjne; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz D.G. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 października 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 369/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, dalej jako "WSA", oddalił skargę D.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], dalej jako "SKO" lub "Kolegium", z dnia [...] grudnia 2017 r., znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] października 2017 r., na mocy której orzeczono o zatrzymaniu prawa jazdy D.G., kat. [...] nr [...], do czasu wykazania się pozytywnym wynikiem egzaminu sprawdzającego kwalifikację.
U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legły następujące ustalenia i ocena prawna:
Według Sądu, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 541) starosta wydaje decyzję administracyjną o zatrzymaniu prawa jazdy lub pozwolenia na kierowanie tramwajem w przypadku przekroczenia liczby 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego otrzymanych na podstawie art. 130 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 4 (tj. ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260 ze zm., w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, dalej p.r.d.). Stosownie zaś do art. 130 ust. 1 p.r.d. Policja prowadzi ewidencję kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Określonemu naruszeniu przypisuje się odpowiednią liczbę punktów w skali od 0 do 10 i wpisuje się do tej ewidencji. W przypadku, gdy kierowca w przeciągu roku dopuści się naruszeń, za które na podstawie prawomocnych rozstrzygnięć przypisana liczba punktów przekroczy liczbę 24 (art. 130 ust. 2 p.r.d.) podlega m.in. kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji (art. 114 ust. 1 pkt. 1 lit. b p.r.d.), czy też kierowany jest na badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu (art. 99 ust. 1 pkt. 3 lit. b ustawy z 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami). Zawarty w art. 7 ust. 1 pkt. 5 ustawy zmieniającej zwrot "wydaje decyzję administracyjną o zatrzymaniu prawa jazdy" wskazuje, że decyzja ta ma charakter związany. Oznacza to, że organ nie ma żadnej dowolności i uznaniowości. Innymi słowy nie ma wyboru co do odstąpienia od zatrzymania prawa jazdy, w przypadku złożenia stosownego wniosku przez komendanta. Tym samym w przypadku przekroczenia przez kierującego pojazdem liczby 24 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego właściwy organ jest zobowiązany do wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy, w zakresie wszystkich posiadanych przez tego kierowcę kategorii. Warunkiem wystarczającym do wystąpienia przez komendanta ze stosownym wnioskiem jest zatem okoliczność przekroczenia liczby 24 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego. Nie jest natomiast już wymagane, aby taka ilość punktów istniała na koncie kierowcy w dniu wystąpienia przez komendanta z wnioskiem. Sąd podkreślił, iż w toku postępowania organ nie jest uprawniony do badania skuteczności wpisów ostatecznych w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Ewidencję kierowców w tym zakresie prowadzi bowiem - stosownie do art. 130 ust. 1 p.r.d. - Policja. Z § 3 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego wynika (rozporządzenie z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego), że ewidencję prowadzi komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na miejsce zamieszkania ewidencjonowanych. Natomiast wpisu ostatecznego do ewidencji dokonuje się, jeżeli naruszenie zostało stwierdzone prawomocnym: wyrokiem sądu, postanowieniem sądu o warunkowym umorzeniu postępowania, mandatem karnym albo orzeczeniem organu orzekającego w sprawie o naruszenie w postępowaniu dyscyplinarnym (§ 4 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego). Przed wydaniem rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 1, do ewidencji wprowadza się, niezwłocznie po ujawnieniu naruszenia wpis tymczasowy. Wpis tymczasowy zawiera informację o liczbie punktów, które zostaną ostatecznie przypisane w przypadku potwierdzenia naruszenia tym rozstrzygnięciem (§ 4 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego). Wpis tymczasowy staje się wpisem ostatecznym po stwierdzeniu naruszenia rozstrzygnięciem, o którym mowa w ust. 1 (§ 4 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego). Tym samym ewidencja, o której mowa w art. 130 ust. 1 p.r.d. podlega wyłącznej kompetencji organów Policji, które w omawianym przypadku, występują z wnioskiem, na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b p.r.d. o kontrolne sprawdzenie kwalifikacji. Wpisy do ewidencji punktów muszą być przy tym ostateczne. Wpisów, jak i wykreśleń punktów karnych z ewidencji dokonują zatem właściwe organy Policji w odrębnym trybie niż mający zastosowanie w sprawie zatrzymania prawa jazdy. Czynności te nie mogą być dokonane ani przez starostę jako organ administracji publicznej, ani przez samorządowe kolegium odwoławcze. Zadaniem Sądu skoro prawidłowość dokonanych przez organy Policji czynności w powyższym zakresie nie może być przedmiotem oceny organów, jak i organy nie są uprawnione do weryfikowania, czy wpisy ostateczne na dzień sporządzenia wniosku nadal są ujęte w ewidencji, czy po skierowaniu wniosku doszło do ich wykreślenia wobec zatarcia ukarania (skazania), to jako chybiony należało ocenić zarzut skargi dotyczący rażącego naruszenia przez organy art. 46 § 1 Kodeksu wykroczeń. Sąd wskazał, że z akt sprawy jednoznacznie wynika, iż skarżący od 17 marca 2014 r. do 1 marca 2015 r. wielokrotnie naruszył przepisy ruchu drogowego i wskutek tego łącznie otrzymał 27 punktów karnych (wniosek Komendanta Policji z 10 marca 2015 r.). Ponadto, skarżący do wydania decyzji przez organy nie podważył ostateczności przypisanych mu punktów karnych, których suma przekroczyła 24.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
