Wyrok NSA z dnia 30 maja 2023 r., sygn. II GSK 1267/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia del. WSA Grzegorz Dudar (spr.) po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2022 r. sygn. akt III SA/Łd 73/22 w sprawie ze skargi E. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 23 listopada 2021 r. nr SKO.4121.197.2021 w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 12 kwietnia 2022 r., sygn. akt III SA/Łd 73/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w wyniku rozpoznania skargi E. D. (dalej powoływany także jako skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi (dalej powoływane także jako organ, Kolegium) z dnia 23 listopada 2021 r. w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z 27 października 2021 r. a także orzekł o zwrocie kosztów postępowania sądowego.
Zasadniczą przesłanką uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji było przyjęcie, że wydanie decyzji w stosunku do skarżącego było przedwczesne, bowiem skarżący zarówno w toku postępowania, jak i w skardze konsekwentnie podnosił, że nie kierował pojazdem marki V., o nr rej. (...) w dniu zdarzenia. Dlatego też, zdaniem sądu pierwszej instancji, sama informacja organu sporządzona na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 541 ze zm., dalej powoływana jako ustawa zmieniająca), była niewystarczająca do wydania decyzji o zatrzymaniu skarżącemu prawa jazdy, zwłaszcza, gdy od początku kwestionował on fakt kierowania pojazdem, a w dodatku przyjął mandat za czyn określony w art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń, tj. za niewskazanie na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący w toku postępowania podnosił, że w dniu 25 października 2020 r. to nie on był kierującym pojazdem marki V., o nr rej. (...). Wyjaśnił ponadto, co znajduje potwierdzenie w aktach administracyjnych, że pismem z 3 listopada 2020 r. Główny Inspektorat Transportu Drogowego (dalej powoływany także jako GITD) poinformował Q.Sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Ł., że należący do niej pojazd marki V. nr rej. (...), w dniu 25 października 2020 r. w miejscowości R. przekroczył dopuszczalną prędkość w terenie zabudowanym o 57 km/h. Jednocześnie GITD wniósł o wskazanie właściciela lub posiadacza pojazdu, który kierował nim w określonym dniu i miejscu. Nie budzi przy tym wątpliwości twierdzenie strony, że zdjęcie dostarczone wraz z pismem było nieczytelne i nie pozwalało na jednoznaczną identyfikacje osoby prowadzącej pojazd. Skarżący podkreślał jednocześnie, iż to do zatrudniającej go spółki należy flota pojazdów, którą skarżący wyłącznie zarządza w ramach obowiązków służbowych. Spółka nie prowadzi przy tym ewidencji godzinowej, w ramach której wskazane byłoby w jakim czasie, który z pracowników korzysta z danego pojazdu, co wynika przede wszystkim z faktu, iż ze względu na charakter działalności prowadzonej przez spółkę samochody te podlegają ciągłej eksploatacji przez pracowników. Konieczność ciągłego przemieszczania się pomiędzy miejscami sprzedaży towarów (głównie galerie handlowe), jak również miejscami zawierania nowych umów z kontrahentami związana jest prowadzoną przez spółkę działalnością, polegającą na handlu odzieżą i obuwiem sportowym. W związku z częstotliwością eksploatacji pojazdów, są one ogólnie dostępne dla pracowników. Tym samym niemożliwe było jednoznaczne określenie osoby prowadzącej pojazd na podstawie zdjęcia przekazanego przez GITD. W związku z tym, skarżący podjął starania (korespondencja mailowa z GITD) mające na celu uzyskanie od organu nagrania bądź bardziej wyraźnego zdjęcia pozwalającego na identyfikację osoby prowadzącej pojazd. GITD nie udostępnił nagrań, o które został poproszony, ani innych zdjęć z urządzenia (...), wobec czego dalsza współpraca i pomoc we wskazaniu osoby kierującej pojazdem, tak ze strony skarżącego, jak również innych pracowników spółki, była niemożliwa. Ze względu jednak na termin wskazany przez GITD w piśmie, skarżący podjął decyzję, iż z uwagi na zakres swoich obowiązków pracowniczych oraz fakt, że spółka, czyli właściciel pojazdu, nie może rozpoznać kierującego pojazdem, to on przyjmie mandat w wysokości 500 zł za czyn z art. 96 § 3 k.w.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
