Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.234.2021.3.RST

Nieposiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 29 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym w dniu 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 2 sierpnia 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 21 lipca 2021 r. (doręczone w dniu 26 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony w dniu 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 2 sierpnia 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 21 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca), jest spółką akcyjną posiadającą siedzibę oraz zarząd w Danii. Wnioskodawca prowadzi działalność ubezpieczeniową, specjalizując się w ubezpieczeniach podróży. Spółka działa na rynku duńskim. Dodatkowo, Spółka działa również na rynku szwedzkim poprzez oddział.

Spółka nadmienia, że jest podmiotem powiązanym z (…) z siedzibą w Niemczech, która prowadzi działalność w Polsce poprzez Oddział zagranicznego przedsiębiorcy z siedzibą w (…). Niemniej, obecnie Wnioskodawca nie posiada oddziału na terytorium Polski. Obecnie, Wnioskodawca planuje zatrudnić pracowników - zamieszkałych w Polsce. Podstawą prawną zatrudnienia byłaby umowa o pracę, zawarta zgodnie z polskimi przepisami, do której zastosowanie miałby Kodeks pracy. Polscy pracownicy wykonywaliby część zadań administracyjnych (…), przy czym, swoje obowiązki wykonywaliby w systemie home-office. Spółka nie będzie zobowiązywała pracowników, by udostępniali jej jakąkolwiek przestrzeń, np. biurową. Wnioskodawca nie będzie również zobowiązywał pracowników, by wykonywali swoje zadania z określonego miejsca - wybór i zmiana miejsca wykonywania obowiązków pracowniczych będzie pozostawała jedynie w gestii pracowników, z zastrzeżeniem że miejsce wykonywania obowiązków zapewnia bezpieczeństwo danych (wyłącznie miejsc publicznych jak kawiarnie, bary itp.). Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie posiada w Polsce oddziału, ani żadnej innej jednostki organizacyjnej, pracownicy - na podstawie postanowień umownych - przejmą na siebie obowiązki zagranicznego pracodawcy jako płatnika składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Pracownicy w Polsce wykonywać będą jedynie proste zadania, wymagające podstawowych umiejętności językowych (język szwedzki i duński). Co istotne, zadania tych pracowników, będą miały charakter administracyjny, wspomagający działania Wnioskodawcy w Danii i Szwecji. Nie będą w żadnym razie nakierowane na zdobywanie nowych klientów Spółki. Tak, jak obecnie, wszystkie działania związane ze sprzedażą produktów, jak również sama sprzedaż wykonywane będą nadal wyłącznie w Danii i w Szwecji (poprzez położony tam oddział) i wyłącznie dla duńskich i szwedzkich klientów.