Interpretacja indywidualna z dnia 16 marca 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.1015.2020.2.MD

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów powstałej straty i moment zaliczenia

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2020 r. (data wpływu 18 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 2 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów powstałej straty - jest prawidłowe,

• momentu ujęcia ww. straty w kosztach uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 29 stycznia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1015.2020.1.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 29 stycznia 2021 r. (data doręczenia 30 stycznia 2021 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem, które wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 2 lutego 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2018 r. firma Wnioskodawcy padła ofiarą oszustwa za przyczyną dwóch nieuczciwych kontrahentów …., którzy otrzymali pieniądze za towar, ale nigdy go nie dostarczyli. W połowie kwietnia 2018 r. Wnioskodawca złożył zapytanie ofertowe na kosmetyki na stronie internetowej (jest to międzynarodowa platforma handlowa dla przedsiębiorców eksportowych) i skontaktowały się z Nim dwie firmy….. Osoby reprezentujące powyższe firmy zaproponowały bardzo konkurencyjne ceny na poszukiwane kosmetyki. Wnioskodawca poprosił ich o dokumenty firmowe, po czym sprawdził NIP przez system VIES (VAT UE) i sprawdził te firmy w rejestrze ….. Izby Handlowej. Od firmy ….. otrzymał również certyfikat oficjalnego dystrybutora marki ….. w Europie. Autentyczność dokumentów została potwierdzona, więc Wnioskodawca zaczął negocjować warunki handlowe. W wyniku negocjacji cenowych zostały ustalone warunki płatności: 40% depozytu przed złożeniem zamówienia, na podstawie faktur proforma, oraz pozostałe 60% po przyjeździe towaru do magazynu dostawcy. Dostawca zobowiązał się wysłać zdjęcia towaru dokumentujące jego fizyczną obecność na magazynie, które to zdjęcia miały być podstawą do wypłaty pozostałej kwoty zamówienia. Zgodnie z ustaleniami, Wnioskodawca wpłacił do ww. firm najpierw 40% depozytów a później resztę kwoty zamówienia, gdy otrzymał od dostawców szczegółową dokumentację fotograficzną towaru (ok. 40 zdjęć) oraz dokładną specyfikację techniczną (rodzaj opakowania, ilość kartonów, ilość palet, wymiary palet, etc.). Całkowita, łączna kwota wpłat do tych dwóch kontrahentów wyniosła 252 692,90 euro. Niestety po otrzymaniu płatności kontrahenci przestali odbierać telefony i odpowiadać na wiadomości, a towar nigdy nie został dostarczony. Gdy Wnioskodawca zorientował się, że padł ofiarą oszustwa, niezwłocznie zgłosił sprawę na Policję w Polsce oraz w Holandii za pośrednictwem pełnomocnika miejscowego. Zwrócił się również do banku, aby zablokować konta, na które te wpłaty zostały dokonane. W toku prowadzonego przez Prokuraturę krajową i holenderską śledztwa okazało się, że osoby, które się kontaktowały z Wnioskodawcą podszywały się pod istniejące, legalnie działające firmy. To może tłumaczyć fakt, że weryfikacja dokumentów firmowych przebiegła pozytywnie. Niestety rzeczone firmy nic nie wiedziały o transakcjach dokonywanych w ich imieniu. W wyniku szybkiej interwencji banku, na kontach oszustów zablokowano i ostatecznie zwrócono Wnioskodawcy kwotę 165 703,48 euro. Pozostałej kwoty w wysokości 86 989,42 euro nie udało się odzyskać. Strata w ww. wysokości w środkach obrotowych firmy spowodowała znaczne trudności w dalszym prowadzeniu działalności, nadszarpnęła wizerunek firmy i naraziła na ogromne problemy w relacjach z klientami, do których towar miał być sprzedany. Dnia 14 października 2020 r., Wnioskodawca otrzymał z Prokuratury holenderskiej pismo datowane na 28 września 2020 r., o wynikach postępowania, gdzie stwierdzono, że nie udało się zidentyfikować oszustów lub innych osób, które przypuszczalnie wzbogaciły się na tym przestępstwie.