Wyrok SN z dnia 4 marca 2022 r., sygn. II CSKP 61/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Karol Weitz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. S.A. w W. przeciwko Gminie Miasto L. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 marca 2022 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 17 maja 2019 r., sygn. akt I ACa (…),
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka A. S. A. z siedzibą w W., domagała się zasądzenia od pozwanej Gminy Miasta L. kwoty 87 993,36 zł z ustawowymi odsetkami powołując się na to, że nabyła od G. P. prowadzącej od 2003 r. niepubliczne przedszkole, wierzytelność odszkodowawczą, stanowiącą równowartość różnicy pomiędzy wypłaconymi dotychczas dotacjami a należnymi za lata 2010, 2011, 2012 i 2013. Pozwem dochodzona była wierzytelność za okres od stycznia do czerwca 2010 r., Sąd Okręgowy w W. ustalił, że G. P. od 2003 r. prowadzi niepubliczne przedszkole w L., pod nazwą C.. W pierwszym półroczu 2010 r. otrzymała od Gminy L. dotacje w łącznej kwocie 270 026,64 zł.
W dniu 21 grudnia 2017 r. G. P. jako cedent zawarła z powódką jako cesjonariuszem umowę powierniczego przelewu wierzytelności, na mocy której przeniosła na cesjonariusza wierzytelność odszkodowawczą wobec pozwanej, stanowiącą równowartość różnicy między wypłaconymi jej dotychczas przez pozwaną dotacjami w związku z prowadzeniem niepublicznego przedszkola, a dotacjami należnymi, obliczonymi zgodnie z ustawą z dnia 7 września o systemie oświaty (dalej jako: u.s.o.).
Sąd Okręgowy w W. przyjął, że dochodzone przez pozwaną roszczenie ma charakter cywilnoprawny i odpowiada typowemu stosunkowi zobowiązaniowemu, wobec czego mogło podlegać cesji zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego (art. 509 i nast. k.c.), co uzasadnia legitymację powódki w sprawie odwołując się do art. 90 ust 2 u.s.o. w brzmieniu obowiązującym w 2010 r. Sąd ustalił, że kwota dotacji w przeliczeniu na jedno dziecko wynosiła 580 zł. Przy uwzględnieniu liczby dzieci uczęszczających do placówki G. P. w okresie objętym żądaniem pozwu, dotacje powinny być wypłacone w kwocie 354 960 zł, a skoro wypłacona została kwota w wysokości 270 026, 64 zł, to odszkodowanie w postaci powstałej różnicy wynosi 84 933,36 zł, taką też kwotę Sąd Okręgowy zasądził wyrokiem z dnia 2 października 2018 r. oddalając powództwo w pozostałej części. Apelację od tego wyroku złożyła pozwana Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 17 maja 2019 r. zmienił wyrok sądu Okręgowego z dnia 2 października 2019 r. w ten sposób, że oddalił powództwo w całości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
