W 2023 r. zapadło wiele ważnych orzeczeń w zakresie wynagrodzeń i świadczeń dodatkowych przysługujących pracownikom. Sądy zajmowały stanowiska m.in. w kwestiach wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, wieloskładnikowości wynagrodzenia w umowie o pracę, zwrotu kosztów podróży służbowych czy wykorzystywania samochodów prywatnych do celów służbowych. Rozpatrywane było też prawo pracowników do odpraw emerytalno-rentowych

Strony stosunku pracy mogą zawrzeć umowę o pracę na okres próbny, na czas określony albo na czas nieokreślony. Od 26 kwietnia 2023 r. zostały wprowadzone istotne zmiany dotyczące zatrudniania na podstawie umów terminowych. Pracownikom zatrudnionym na czas określony trzeba bowiem podać przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę oraz skonsultować rozwiązanie takiej umowy z organizacją związkową.

W wyniku nowelizacji Kodeksu pracy od 26 kwietnia 2023 r. znacznie rozbudowany został katalog danych, które pracodawca powinien podać pracownikowi podejmującemu pracę w informacji o dodatkowych warunkach zatrudnienia. Zmieniona została także forma przekazania takiej informacji – dotychczasowy wymóg formy pisemnej został zastąpiony możliwością przekazania informacji w postaci papierowej lub elektronicznej

Wypowiedzenie umowy o pracę może zostać złożone przez pracodawcę lub pracownika. Należy je sporządzić na piśmie. W przypadku pracowników pracujących na czas nieokreślony pracodawca musi wskazać przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę.

Decydując się na zatrudnienie osób do prac sezonowych przedsiębiorcy mają kilka alternatywnych form współpracy, np.: stosunek pracy, umowy cywilnoprawne, praca tymczasowa, praktyki absolwenckie. Mogą również rozważyć współpracę z młodocianymi oraz z cudzoziemcami, którzy z reguły są gotowi podjąć pracę za niższe wynagrodzenie niż pozostali pracownicy. Najbardziej opłacalną formą zatrudnienia dla przedsiębiorców

Pracodawca ma obowiązek przekazać pracownikowi w ciągu 7 dni kalendarzowych od dnia zawarcia umowy o pracę informację o warunkach zatrudnienia. Taka informacja może zawierać jedynie wskazanie odpowiednich przepisów dotyczących warunków zatrudnienia lub mieć formę opisową.

W placówkach feryjnych nauczyciele zatrudnieni na umowy na czas nieokreślony powinni otrzymać wypowiedzenia do 31 maja 2019 r., bo ich stosunek pracy musi się rozwiązać z końcem roku szkolnego, tj. 31 sierpnia br. Dotyczy to także pracowników pedagogicznych z wygaszanych w tym roku gimnazjów. W przypadku likwidowanych gimnazjów zakończenie stosunku pracy z końcem sierpnia br. obejmuje również nauczycieli

Pracodawca, składając pracownikowi wypowiedzenie umowy o pracę, powinien je złożyć w formie pisemnej. Powinno ono zawierać pouczenie o możliwości odwołania się do sądu pracy w ciągu 21 dni od jego otrzymania. Natomiast w przypadku umów na czas nieokreślony w wypowiedzeniu należy podać jego przyczynę.

Długość okresu wypowiedzenia zależy od rodzaju umowy o pracę. Okresy wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony i umowy na czas określony są takie same i wynoszą od 2 tygodni do 3 miesięcy w zależności od długości zatrudnienia u danego pracodawcy. Okresy wypowiedzenia umowy na okres próbny wynoszą od 3 dni roboczych do 2 tygodni i są uzależnione od okresu, na jaki zawarto taką umowę.

Pracownik był zatrudniony od 1 sierpnia do 30 października 1997 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony. Następnie pracował u nas od 31 października 1997 r. do 31 maja 2014 r. na umowę na czas nieokreślony. Ponownie zatrudniliśmy go od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r. na umowę na czas określony. Ile umów na czas określony możemy podpisać jeszcze z tym pracownikiem i na jaki maksymalnie

Zatrudniliśmy pracownika na podstawie umowy na czas określony od 2 listopada 2016 r. do 31 marca 2017 r. na sezon grzewczy na stanowisku palacza. Wcześniej pracował u nas na podstawie umowy na czas określony na sezon grzewczy od 1 października 2015 r. do 31 marca 2016 r. Jaki okres wypowiedzenia przysługuje temu pracownikowi?

Po zmianie przepisów od 22 lutego 2016 r. pracodawca może jednostronnie zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia. Zwolnienie może obejmować cały okres wypowiedzenia lub jego część.

Zatrudnialiśmy pracownika na umowę o pracę na czas określony od 1 stycznia 2015 r. Była to jedyna zawarta między nami umowa. Została podpisana do 31 maja 2017 r. Postanowiliśmy wypowiedzieć pracownikowi umowę 19 sierpnia 2016 r. Zastosowaliśmy 2-tygodniowy okres wypowiedzenia, ponieważ taki przysługiwał mu w dniu wypowiedzenia. Umowa rozwiązała się 3 września 2016 r. Czy postąpiliśmy prawidłowo?

Jedną z form zatrudniania pracowników jest umowa o pracę na czas określony w celu zastępstwa nieobecnego pracownika. Stosuje się ją przede wszystkim w przypadku długotrwałych, usprawiedliwionych nieobecności w pracy pracowników, jeżeli zachodzi konieczność ich zastępstwa. Zawarcie tego rodzaju umowy jest korzystne dla pracodawcy, ponieważ niezależnie od długości trwania nie przekształci się w umowę

Z pracownikiem została zawarta umowa na czas określony na okres od 1 sierpnia 2015 r. do 31 lipca 2020 r. W umowie wskazano możliwość jej wcześniejszego rozwiązania z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia. Nowe przepisy, obowiązujące od 22 lutego 2016 r., zmieniają długość okresów wypowiedzenia umów na czas określony i uzależniają je od stażu pracy u danego pracodawcy. Zgodnie z przepisami

Od 21 sierpnia 2016 r. pracownicy zatrudnieni nieprzerwanie na podstawie umów na czas określony trwających 22 lutego 2016 r., czyli w dniu wejścia w życie nowelizacji w zakresie umów terminowych, uzyskają prawo do 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia. W tym dniu bowiem pracownicy osiągną 6 miesięcy zatrudnienia licząc od dnia wejścia w życie nowelizacji, a taki okres zatrudnienia daje prawo do 1-miesięcznego

Zatrudniamy pracowników na podstawie umów na czas określony. Mają oni wieloletnie okresy zatrudnienia, które przypadają również przed 22 lutego 2016 r., tj. przed nowelizacją przepisów w zakresie wypowiadania umów na czas określony. Jak ustalać długość okresów wypowiedzenia w przypadku umów na czas określony, które zostały zawarte przed tą nowelizacją i trwały w dniu jej wejścia w życie?

W I kwartale 2016 r. weszły w życie duże zmiany przepisów w zakresie prawa pracy, zasiłków i ubezpieczeń społecznych. Największe problemy stwarzają nowe przepisy dotyczące umów terminowych. Zgodnie z najnowszymi interpretacjami do limitu 33 miesięcy, na jakie maksymalnie można obecnie zawrzeć umowę na czas określony, należy wliczać okresy przebywania na urlopie wychowawczym i urlopie bezpłatnym szczególnego