Jesteśmy niewielką firmą budowlaną. Często delegujemy pracowników do pracy w innym miejscu na terenie kraju. Do tej pory z tytułu podróży służbowej wypłacaliśmy zatrudnionym m.in. ryczałt za nocleg. Zakupiliśmy jednak przyczepę kempingową, aby zapewnić pracownikom bezpłatny nocleg. Czy w tej sytuacji możemy nie wypłacać im ryczałtu za nocleg?
Jedną z form rozwiązania umowy o pracę jest porozumienie stron. Pracodawca musi jednak liczyć się z tym, że porozumienie o rozwiązaniu umowy może zostać zakwestionowane przez pracownika. Od podpisanego porozumienia stron można się bowiem uchylić, jeżeli zostało ono zawarte pod wypływem błędu lub groźby.
Pracodawca, ustalając pracownikowi miejsce wykonywania pracy poza granicami Polski, w zakresie wynagradzania powinien stosować do niego przepisy kraju, w którym praca będzie świadczona. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy przepisy kraju wykonywania pracy są mniej korzystne niż minimalne warunki płacowe obowiązujące w Polsce.
Jesteśmy firmą handlującą częściami zamiennymi dla przemysłu ciężkiego. Oddelegowaliśmy pracowników budowlanych do naszego oddziału w celu przeprowadzenia tam remontu. Czy mamy prawo do odliczenia VAT z produktów spożywczych zakupionych w celu zapewnienia im wyżywienia? Czy występuje tu obowiązek zapłaty należnego VAT od nieodpłatnego przekazania towarów pracownikom? Czy wydatki te stanowią nasze koszty
Od 1 marca 2013 r. zmieniły się zasady rozliczania podróży służbowych. W wyniku nowelizacji przepisów wzrosły kwoty diet krajowych oraz diet za podróże zagraniczne w poszczególnych państwach. Ponadto wprowadzono zasadę obniżania procentowego diety za podróże krajowe w przypadku zapewnienia pracownikowi posiłków, tj. śniadań, obiadów i kolacji.
Jesteśmy firmą transportową prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski i zatrudniamy kierowców na umowę o pracę. Kierowcy wykonują na naszą rzecz usługi transportowe w Polsce oraz na terenie krajów europejskich. Miejscem pracy w umowach pracowników jest terytorium Polski. Czy w tej sytuacji kierowców należy traktować jak pracowników w podróży służbowej, czy jak oddelegowanych do pracy
Pracodawca, który wysyła pracownika za granicę, musi wskazać, czy jest to podróż służbowa, czy delegowanie. Od określenia miejsca wykonywania pracy zależy bowiem ustalenie podstawy wymiaru składek. Jeżeli następuje zmiana miejsca wykonywania pracy, wówczas mamy do czynienia z delegowaniem.
Od 1 stycznia 2015 r. w Niemczech obowiązuje minimalna stawka za jedną godzinę pracy, wynosząca 8,5 euro brutto. Wprowadziła ją ustawa o płacy minimalnej (Mindeslohngesetz), która co do zasady obowiązuje wszystkich pracowników wykonujących pracę w Niemczech. Ustawa została czasowo zawieszona w stosunku do kierowców przejeżdżających przez terytorium tego kraju tranzytem.
Oddelegowaliśmy pracownika do pracy we Włoszech na okres od 22 czerwca do 31 lipca 2015 r. W tym czasie składki ZUS i zaliczki na podatek od wypłaconego mu wynagrodzenia będą opłacane w Polsce. Czy ustalając wysokość wynagrodzenia należnego pracownikowi za czas oddelegowania, powinniśmy zapewnić mu pensję w wysokości obowiązującej we Włoszech? A może wystarczy, że przyjmiemy podstawę wymiaru składek
Jesteśmy prywatnym pracodawcą. Jednego z naszych pracowników oddelegowaliśmy do pracy w Moskwie. Zdarza się, że pracownik w czasie oddelegowania przyjeżdża do Polski w sprawach służbowych. Czy takie podróże trzeba traktować jak delegacje? Jeżeli tak, to na jakich zasadach powinniśmy je rozliczać - właściwych dla podróży krajowych czy zagranicznych?
Jak rozliczyć składki ZUS za oddelegowanego pracownika uzyskującego przychody w Polsce i w Niemczech
Jesteśmy polską firmą posiadającą zakład podatkowy na terenie Niemiec. Do tego państwa delegujemy część naszych pracowników, w związku z czym podatek dochodowy należny za świadczoną tam pracę jest odprowadzany w Niemczech. Natomiast składki ZUS są opłacane na podstawie druku A1 w całości w Polsce, także za czas oddelegowania. Zdarza się, że zatrudnione osoby są wysyłane za granicę w trakcie miesiąca
Pracodawca delegujący pracowników do Polski musi im zapewnić warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż obowiązujące w naszym kraju. Ma też obowiązek wybrać swojego przedstawiciela, który będzie pośredniczył w kontaktach z PIP oraz będzie zobowiązany do przesyłania i otrzymywania dokumentów lub zawiadomień. To najważniejsze regulacje, jakie wprowadza od 18 czerwca 2016 r. ustawa o delegowaniu pracowników
1 października 2016 r. weszła w życie nowelizacja rozporządzenia składkowego w zakresie ustalania podstawy wymiaru składek dla pracowników delegowanych (jak również dla zleceniobiorców delegowanych). Dzięki zmianom pracownicy (zleceniobiorcy) zarabiający poniżej średniej płacy nie będą mieli zawyżanych składek. W przypadku tej grupy pracowników składki będą opłacane od faktycznie uzyskanego przychodu
Jak ustalić podstawę zaliczki podatkowej i składek ZUS pracownika oddelegowanego do pracy za granicą
PROBLEM Pracownik został oddelegowany do pracy w Wielkiej Brytanii od 5 kwietnia 2017 r. do 31 lipca 2017 r., pozostając przez cały ten okres objętym ubezpieczeniami w ZUS. Załóżmy, że w kwietniu wypracował następujące wynagrodzenie: - za czas pracy w Polsce: 514,48 zł brutto, - za czas pracy za granicą: 1224 GBP, co wynika z przeliczenia: 170 godz. pracy x 7,2 GBP stawki godzinowej zapisanej w umowie
PROBLEM Czy zatrudniany przez nas na podstawie umowy o pracę kierowca międzynarodowy, pracujący głównie za granicą, musi posiadać z ZUS zaświadczenie A1 o ustawodawstwie właściwym? Kierowca świadczy pracę na terenie całej Unii Europejskiej.
Pracownikowi, który zostaje wysłany do pracy za granicę, nie przysługują takie należności, jak zwrot kosztów noclegów, diety czy ryczałty za lokalne przejazdy. Podlega on jako pracownik delegowany szczególnym zasadom w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Aby wypełnić obowiązki z tym związane, pracodawca musi prawidłowo ustalić właściwość
Parlament Europejski uchwalił 16 kwietnia 2014 r. dyrektywę w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71 WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Dyrektywa ta została przyjęta przez Radę Unii Europejskiej 13 maja 2014 r. Nowe przepisy doprecyzowują i uszczegóławiają zawarte w dyrektywie 96/71/WE regulacje prawne dotyczące pracowników delegowanych.
Pracodawcy delegujący pracowników na terytorium Polski muszą im zapewnić warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów Kodeksu pracy. Będą oni również składać do PIP oświadczenia zawierające informacje niezbędne do przeprowadzenia kontroli w miejscu pracy. Takie postanowienia zawiera ustawa o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług. Weszła ona w życie 18 czerwca 2016
Rozszerzenie definicji pracodawcy delegującego pracownika, wydłużenie okresu delegowania do 18 miesięcy na podstawie umotywowanego powiadomienia PIP, sumowanie okresów delegowania przy wykonywaniu tego samego zadania w tym samym miejscu oraz obowiązek zapewnienia wynagrodzenia nie tylko w minimalnej wysokości - takie zmiany wprowadziła do ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług