Jeden z pracowników podatnika otrzymywał w 2020 r. nienależnie zasiłek chorobowy. Teraz ma obowiązek zwrócić go do ZUS wraz z odsetkami. Czy w tej sytuacji podatnik powinien dokonać korekty informacji PIT-11 za 2020 r. wystawionej dla tego pracownika?

Pracodawca będący płatnikiem zasiłków może skontrolować chorego pracownika w zakresie prawidłowości wykorzystywania przez niego zwolnienia lekarskiego. Epidemia nie odebrała płatnikom tego uprawnienia. Przeprowadzenie kontroli nie wymaga powiadomienia ZUS ani sanepidu.

Jeżeli pracownik został objęty obowiązkową kwarantanną, izolacją lub pobierał dodatkowy zasiłek opiekuńczy, pracodawca musi złożyć w ZUS raporty świadczeniowe (RSA) i rozliczeniowe (RCA). Natomiast jeśli w okresie objęcia kwarantanną lub izolacją albo sprawowania opieki z powodu ograniczeń związanych z funkcjonowaniem placówki, do której uczęszcza dziecko do lat 8, wywołanych epidemią COVID-19, pracownik

Niezdolność do pracy z powodu choroby stwierdza zaświadczenie lekarskie lub wpis na PUE ZUS o objęciu obowiązkową izolacją domową lub kwarantanną. Nie zawsze jednak na podstawie wskazanych dokumentów i informacji ubezpieczonym będzie przysługiwać świadczenie chorobowe. Okolicznościami, które mogą pozbawić prawa do zasiłku chorobowego, są m.in. nabycie za czas choroby wynagrodzenia za pracę, kontynuacja

Wynagrodzenie, od którego nie zostały pobrane pełne składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w związku z przekroczeniem tzw. 30-krotności, również podlega wliczeniu do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. W takim przypadku wynagrodzenie to należy pomniejszyć o kwotę faktycznie potrąconych ze środków pracownika składek na ubezpieczenia społeczne. Jeżeli pracownik w miesiącu, w którym nastąpiło

Zasady wypłaty wynagrodzenia za czas choroby lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego na przełomie lat 2020/2021 nie zmieniły się. Obowiązują w tym zakresie te same reguły, co w latach ubiegłych.

Kwarantanna polega na odosobnieniu osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się choroby niebezpiecznej i wysoce zakaźnej, do jakiej zaliczany jest COVID-19. Za okres kwarantanny pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy w wysokości 80% wynagrodzenia. Jeśli pracownik podczas kwarantanny pracował zdalnie, wówczas przysługuje mu wynagrodzenie

W okresie pandemii koronawirusa płatnicy składek często mają problem z prawidłowym rozliczeniem wynagrodzeń oraz świadczeń chorobowych w okresie kwarantanny lub izolacji. Nie wiedzą także, czy w tych okresach pracownicy mogą świadczyć pracę i jakie należności im się wówczas należą. Przepisy w tym zakresie ciągle się zmieniają, stąd nie trudno o popełnienie błędu.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie zachowuje

Osoby ubezpieczone, które zostały objęte obowiązkową kwarantanną albo izolacją w warunkach domowych, jak i niezdolne do pracy z powodu zachorowania na COVID-19 mają prawo do świadczeń chorobowych na zasadach ogólnych. Obecnie informacje o okresie kwarantanny lub izolacji takich osób zamieszczane są na profilu płatnika składek PUE ZUS. Nie są już wydawane decyzje sanepidu w tej sprawie.

Osoby ubezpieczone będące m.in. pracownikami czy zleceniobiorcami odbywające obowiązkową kwarantannę mogą za zgodą podmiotów je zatrudniających wykonywać w tym okresie pracę w trybie zdalnym. Wówczas za ten czas mają prawo do wynagrodzenia za pracę. W przeciwnym wypadku, jeżeli objęte są ubezpieczeniem chorobowym, otrzymają świadczenie chorobowe. Pracy nie mogą świadczyć, nawet za zgodą zatrudniającego

Osobie uprawnionej do świadczeń chorobowych i z tytułu macierzyństwa w czasie obniżenia wymiaru czasu pracy lub zmiany w sposób niekorzystny warunków jej zatrudnienia z powodu epidemii płatnik zasiłków powinien ustalić podstawę wymiaru ww. świadczeń zgodnie z ustawą covidową. Nie należy w tym przypadku stosować art. 40 ustawy zasiłkowej. Zatem przy zmianie etatu podstawa zasiłkowa nie jest ustalana

Każdy płatnik składek musi ustalić na 30 listopada 2020 r., ile osób zgłasza do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli na ten dzień płatnik zgłosi do tego ubezpieczenia co najmniej 21 osób, w 2021 r. będzie wypłacał zasiłki (chorobowe, opiekuńcze, macierzyńskie, wyrównawcze oraz świadczenia rehabilitacyjne). Jeśli natomiast liczba ubezpieczonych okaże się mniejsza od 21, wówczas zasiłki od przyszłego roku

Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek z ubezpieczenia społecznego przysługują ubezpieczonym objętym ubezpieczeniem chorobowym zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie. Do tej grupy ubezpieczonych zaliczane są również osoby posiadające uprawnienia emerytalne lub rentowe. Osobom tym nie przysługują jednak świadczenia chorobowe m.in. po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Emeryt lub rencista nie otrzyma