Jesteśmy polską firmą posiadającą zakład podatkowy na terenie Niemiec. Do tego państwa delegujemy część naszych pracowników, w związku z czym podatek dochodowy należny za świadczoną tam pracę jest odprowadzany w Niemczech. Natomiast składki ZUS są opłacane na podstawie druku A1 w całości w Polsce, także za czas oddelegowania. Zdarza się, że zatrudnione osoby są wysyłane za granicę w trakcie miesiąca

Jesteśmy prywatnym pracodawcą. Jednego z naszych pracowników oddelegowaliśmy do pracy w Moskwie. Zdarza się, że pracownik w czasie oddelegowania przyjeżdża do Polski w sprawach służbowych. Czy takie podróże trzeba traktować jak delegacje? Jeżeli tak, to na jakich zasadach powinniśmy je rozliczać - właściwych dla podróży krajowych czy zagranicznych?

Oddelegowaliśmy pracownika do pracy we Włoszech na okres od 22 czerwca do 31 lipca 2015 r. W tym czasie składki ZUS i zaliczki na podatek od wypłaconego mu wynagrodzenia będą opłacane w Polsce. Czy ustalając wysokość wynagrodzenia należnego pracownikowi za czas oddelegowania, powinniśmy zapewnić mu pensję w wysokości obowiązującej we Włoszech? A może wystarczy, że przyjmiemy podstawę wymiaru składek

Od 1 stycznia 2015 r. w Niemczech obowiązuje minimalna stawka za jedną godzinę pracy, wynosząca 8,5 euro brutto. Wprowadziła ją ustawa o płacy minimalnej (Mindeslohngesetz), która co do zasady obowiązuje wszystkich pracowników wykonujących pracę w Niemczech. Ustawa została czasowo zawieszona w stosunku do kierowców przejeżdżających przez terytorium tego kraju tranzytem.

Pracodawca, który wysyła pracownika za granicę, musi wskazać, czy jest to podróż służbowa, czy delegowanie. Od określenia miejsca wykonywania pracy zależy bowiem ustalenie podstawy wymiaru składek. Jeżeli następuje zmiana miejsca wykonywania pracy, wówczas mamy do czynienia z delegowaniem.

Jesteśmy firmą transportową prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski i zatrudniamy kierowców na umowę o pracę. Kierowcy wykonują na naszą rzecz usługi transportowe w Polsce oraz na terenie krajów europejskich. Miejscem pracy w umowach pracowników jest terytorium Polski. Czy w tej sytuacji kierowców należy traktować jak pracowników w podróży służbowej, czy jak oddelegowanych do pracy

Od 1 marca 2013 r. zmieniły się zasady rozliczania podróży służbowych. W wyniku nowelizacji przepisów wzrosły kwoty diet krajowych oraz diet za podróże zagraniczne w poszczególnych państwach. Ponadto wprowadzono zasadę obniżania procentowego diety za podróże krajowe w przypadku zapewnienia pracownikowi posiłków, tj. śniadań, obiadów i kolacji.

Jesteśmy firmą handlującą częściami zamiennymi dla przemysłu ciężkiego. Oddelegowaliśmy pracowników budowlanych do naszego oddziału w celu przeprowadzenia tam remontu. Czy mamy prawo do odliczenia VAT z produktów spożywczych zakupionych w celu zapewnienia im wyżywienia? Czy występuje tu obowiązek zapłaty należnego VAT od nieodpłatnego przekazania towarów pracownikom? Czy wydatki te stanowią nasze koszty

Pracodawca, ustalając pracownikowi miejsce wykonywania pracy poza granicami Polski, w zakresie wynagradzania powinien stosować do niego przepisy kraju, w którym praca będzie świadczona. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy przepisy kraju wykonywania pracy są mniej korzystne niż minimalne warunki płacowe obowiązujące w Polsce.

Jedną z form rozwiązania umowy o pracę jest porozumienie stron. Pracodawca musi jednak liczyć się z tym, że porozumienie o rozwiązaniu umowy może zostać zakwestionowane przez pracownika. Od podpisanego porozumienia stron można się bowiem uchylić, jeżeli zostało ono zawarte pod wypływem błędu lub groźby.

Jesteśmy niewielką firmą budowlaną. Często delegujemy pracowników do pracy w innym miejscu na terenie kraju. Do tej pory z tytułu podróży służbowej wypłacaliśmy zatrudnionym m.in. ryczałt za nocleg. Zakupiliśmy jednak przyczepę kempingową, aby zapewnić pracownikom bezpłatny nocleg. Czy w tej sytuacji możemy nie wypłacać im ryczałtu za nocleg?