Pracodawca ma obowiązek przekazać pracownikowi w ciągu 7 dni kalendarzowych od dnia zawarcia umowy o pracę informację o warunkach zatrudnienia. Taka informacja może zawierać jedynie wskazanie odpowiednich przepisów dotyczących warunków zatrudnienia lub mieć formę opisową.
Pracodawca powinien prowadzić ewidencję czasu pracy dla każdego pracownika. Może ją obecnie prowadzić zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej. Nie ma też przeszkód, żeby część dokumentacji prowadzić w formie papierowej, a resztę w formie elektronicznej.
Dokumenty dotyczące ewidencjonowania czasu pracy obejmują ewidencję czasu pracy pracownika oraz jego wnioski, zgody i inne dokumenty związane z czasem pracy. Rozporządzenie w sprawie dokumentacji pracowniczej, obowiązujące od 1 stycznia 2019 r., zmieniło zasady ewidencjonowania czasu pracy. Nowy sposób ewidencjonowania czasu pracy należy stosować wobec pracowników zatrudnionych w 2019 r. Jednakże w
Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Czasem pracy jest zatem nie tylko czas, w którym pracownik faktycznie świadczy pracę na rzecz pracodawcy, ale również czas, w którym pracodawca może wydawać pracownikowi polecenia i dyspozycje związane z rodzajem pracy określonym w zawartej umowie o pracę
Współczynnik urlopowy jest ustalany na dany rok kalendarzowy i wyraża średniomiesięczną liczbę dni roboczych w tym roku. Wartość ta służy do obliczania ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego. W 2012 r. w przypadku pracowników pracujących od poniedziałku do piątku, którzy mają wolne soboty z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, wyniesie on 21.
Pracownicy niepełnosprawni w stopniu umiarkowanym i znacznym będą pracować po 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Takie zmiany wprowadza nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, która 10 czerwca 2014 r. została uchwalona przez Sejm i 12 czerwca br. przyjęta przez Senat.
Przyjęcie jako standardowej 8-godzinnej normy czasu pracy dla osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym i znacznym jest niezgodne z konstytucją (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 czerwca 2013 r., sygn. akt K 17/11).
Pracownik zarządzający zakładem pracy, mający orzeczoną niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym lub znacznym, który świadczy pracę ponad normy skrócone (7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo), pracuje w nadgodzinach i ma prawo do wynagrodzenia lub czasu wolnego za pracę nadliczbową (wyrok Sądu Najwyższego z 2 października 2008 r., I PK 64/08).
Zatrudniamy pracownika niepełnosprawnego w stopniu umiarkowanym na stanowisku administracyjnym w pełnym wymiarze czasu pracy. Chcemy zatrudnić go jeszcze dodatkowo na 1/2 etatu w księgowości. Czy jest to dopuszczalne, skoro nie może on pracować dłużej niż 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo, a przy zatrudnieniu go na dodatkowe pół etatu pracowałby więcej godzin?
Na podstawie aktów prawnych opublikowanych 2-17.12.2010 r.
W naszym zakładzie zatrudniamy pracowników niepełnosprawnych na stanowiskach portierów. Pracują oni w równoważnym systemie czasu pracy, w którym ich norma dobowa zostaje przedłużona w niektóre dni do 12 godzin. Chcemy, aby jeden z tych pracowników o lekkim stopniu niepełnosprawności wykonywał dwa razy w miesiącu konserwację windy. Czy w takiej sytuacji będzie on mógł nadal pracować powyżej 8 godzin
Tak zwana klauzula opt-out, to pisemna zgoda pracownika podmiotu leczniczego, uprawnionego do pełnienia dyżurów medycznych, na odbywanie tych dyżurów, w wymiarze przekraczającym przeciętnie 48 godzin w tygodniu w przyjętym okresie rozliczeniowym. Mogą ją podpisać pracownicy wykonujący zawód medyczny, posiadający wyższe wykształcenie, zatrudnieni w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą
Powszechnie obowiązujące przepisy prawa pracy i pragmatyki służbowe nie wyłączają możliwości zatrudniania urzędników państwowych w sobotę. Praca w tym dniu może odbywać się z tytułu rozkładu czasu pracy obowiązującego daną komórkę czy pracownika. Najczęściej jednak praca w sobotę wynika z potrzeby realizacji zadań służbowych w godzinach nadliczbowych.
Od 1 marca 2018 r. obowiązują przepisy ustawy z 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni (Dz.U. z 2018 r. poz. 305). Na stronie Państwowej Inspekcji Pracy opublikowane zostały pytania i odpowiedzi uzgodnione z Ministerstwem Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej dotyczące tej ustawy.