Skarżący podniósł, iż dochował należytej staranności, gdyż przygotowując się do wyjazdu na świąteczny urlop zabrał ze sobą wezwanie z Zdaniem skarżącego awaria internetu stanowiła niezależną od niego i niemożliwą do przezwyciężenia okoliczność, z powodu której doszło Skarżący podniósł , iż chciał niezwłocznie dokonać przelewu z konta internetowego, jednak okazało się, iż łącze z którego chciał skorzystać
tego powodu nie ma warunków do prawidłowego odpoczynku i prawidłowego wykonywania pracy. Z podniesionym zarzutem w ocenie Sadu nie można się zgodzić i to z dwóch powodów, pierwszym z nich jest to, że organ odwoławczy w trakcie S. z dnia 27 lipca 2010 r. o przyznanie zasiłku celowego w związku z uszkodzeniem domu w wyniku powodzi w maju 2010 r.
Skoro część wydatków, zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, nie pozostawała w związku z uzyskaniem tych przychodów, bo prace wskazane w fakturach i rachunkach nie zostały faktycznie wykonane, to organ miał podstawy do nieuwzględnienia ich w kosztach uzyskania przychodów, a to z kolei obligowało go do określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego, stosownie do art. 21 § 3 O.p. tego też powodu nie mógł zastosować przepisów związanych z różnicami wynikającymi z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego Jeżeli dowody są wzajemnie sprzeczne obowiązkiem i prawem organu jest właśnie ich ocena pod kątem siły przekonywania o ich wiarygodności U. z 2005 r.
Jakkolwiek art. 188 o.p. jest emanacją procesowego prawa strony do czynnego udziału w postępowaniu, to skuteczność prawna żądania strony przeprowadzenia dowodu uzależniona jest od spełnienia przesłanki - tej mianowicie, że przedmiotem dowodu musi być okoliczność mająca znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. O tym, czy żądany przez stronę dowód ma znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, decyduje treść przychodu na podstawie faktury VAT nr 120/2004 z powodu zastosowania stawki VAT 7% zamiast 22%. A. mogły być ocenione - już tylko z tego powodu - jako niewiarygodne. Świadek M. C., natomiast tylko ogólnie stwierdził, że R. K. angażować w ich wykonanie znaczne siły, środki oraz czas przeznaczony na zarobkowanie. Należy zauważyć, że J.
Na gruncie art. 234 o.p. wydanie przez organ podatkowy drugiej instancji rozstrzygnięcia, które opiera się na mniej korzystnej ocenie konkretnych elementów stanu faktycznego niż ocena sformułowana przez organ pierwszej instancji, nie stanowi naruszenia zakazu reformationis in peius wówczas, gdy rozstrzygnięcie drugoinstancyjne, traktowane jako całość, nakłada na podatnika obowiązki w mniejszym zakresie A. mogły być ocenione - już tylko z tego powodu - jako niewiarygodne. Świadek M. C., natomiast tylko ogólnie stwierdził, że R. K. angażować w ich wykonanie znaczne siły, środki oraz czas przeznaczony na zarobkowanie. Należy zauważyć, że J. powodu, że organy doszły do odmiennej oceny dowodów od tej, jakiej strona skarżąca by oczekiwała.