W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego brak jest podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej o odmowie wszczęcia postępowania zwykłego. Uwaga ta jest o tyle znamienna, iż odmiennie w Kodeksie postępowania administracyjnego uregulowano odmowę wszczęcia postępowania w trybach nadzwyczajnych /tj. wznowienia lub stwierdzenia nieważności/ gdzie przyjętą formą odmowy w tym zakresie jest decyzja

Zmiana przeznaczenia tych pomieszczeń z piwnic na sklep, a więc zmiana dotychczasowego korzystania z rzeczy stanowi czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu i zgodnie z art. 199 Kc wymaga zgody wszystkich współwłaścicieli lub rozstrzygnięcia Sądu. Bez zgody współwłaścicieli lub sądu organ nie może wydać decyzji zezwalającej na zmianę użytkowania.

Wojewoda stosując kryterium legalności przy ocenie uchwał podjętych w sprawach własnych samorządu terytorialnego obowiązany był uwzględnić stan istniejący w czasie głosowania, ustalenia i potwierdzenia jego wyników, a więc czynności i aktów wywołujących skutki prawne z chwilą ich dokonania.

Mechanizmy demokratyczne chronią przede wszystkim prawa mniejszości. Mniejszość w radzie gminy musi mieć zatem zagwarantowane prawo do przeciwstawienia się większości, prawo do opozycji. Pozbawia ją tego przywileju działanie większości oparte wyłącznie na przewadze liczbowej a nie prawie, w tym przypadku statucie.

Zmiana osoby inwestora nie narusza prawem chronionych interesów właściciela sąsiedniej nieruchomości.

1. Art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest odstępstwem od generalnej zasady obowiązującej w konstrukcji podatków dochodowych, iż za przychody należy uważać sumy /wartości/ rzeczywiście przez podatnika osiągnięte tj. otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika, którymi może on regularnie dysponować. Tymczasem przychodem

Komisant zobowiązany jest wyłącznie do prowadzenia ewidencji VAT dotyczącej swojej sprzedaży /prowizja, wynagrodzenie/ i zakupów związanych z prowadzoną działalnością. Nie jest natomiast wymagane prowadzenie przez komisanta ewidencji VAT zakupów czy sprzedaży towarów będących przedmiotem umowy komisu.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 lipca 1995 r. SA/Kr 2869/94 /Prokuratura i Prawo 1997 nr 5 poz. 48/, do kosztów transportu towarów, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, zalicza się wszelkie koszty poniesione przez importera, związane z przemieszczeniem towaru do granicy państwa. Do kosztów

Prowadzenie prac budowlanych z udziałem inspektorów nadzoru budowlanego nie może spełniać wymogów odbywania praktyki budowlanej pod kierunkiem osoby mającej odpowiednie uprawnienia budowlane, natomiast nie można wykluczyć odbycia praktyki zawodowej we własnym przedsiębiorstwie budowlanym, o ile oczywiście praktyka ta odbywa się pod kierunkiem osoby mającej odpowiednie uprawnienia budowlane.

Zarzut skarżących, iż do wartości celnej przedmiotowego towaru nie mogły być doliczone objęte fakturą dodatkową koszty magazynowania, używania telefonów i przygotowania dokumentacji nie może być również uznany za trafny, gdyż świadczenia te w istocie były elementami kosztów zakupu towaru, warunkowały możliwość ich nabycia, stanowiły faktycznie składnik wartości /ceny/ transakcyjnej i z mocy art. 26

W prawie podatkowym funkcjonuje zakaz analogii jako jedna z podstawowych zasad tego prawa.

Sytuacja w jakiej strona skarżąca-importer nie byłaby w stanie sprzedać na terenie Polski wszystkich sprowadzonych płyt kompaktowych nie wyłącza traktowania opłat na rzecz podmiotu dysponującego do nich prawami z zakresu własności intelektualnej jako opłat licencyjnych, gdyż jest to normalne ryzyko handlowe ponoszone przez każdy podmiot uczestniczący w obrocie gospodarczym. Istnienie tego ryzyka rzutowało

Do terminu określonego w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ nie ma zatem zastosowania przepis art. 35 Kodeksu postępowania administracyjnego. Termin z art. 47 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami ma zastosowanie na gruncie przepisów tej ustawy, a zatem liczony być może od dnia wejścia jej w życie tj. od dnia 1 stycznia 1998

Art. 99 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ utracił moc z dniem 1 stycznia 1992 r. na podstawie art. 54 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Uchwała organów samorządu - rady izby notarialnej o przyjęciu na aplikację notarialną kandydatów uczestniczących w konkursie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 2 w związku z art. 104 par. 1 i 2 Kpa i art. 107 par. 1 Kpa, gdyż zawiera wszystkie istotne elementy indywidualnego aktu administracyjnego.

"Pozostawienie podania bez rozpoznania" oznacza stwierdzenie przez organ administracji państwowej w drodze sporządzenia odpowiedniej adnotacji, że podanie zawiera wadę określoną w art. 64 Kpa, i że wskutek tego stało się bezskuteczne z mocy prawa, a tym samym, że czynność podjęta przez organ w powyższej formie jest jedynie czynnością materialnoprawną.

Ponoszenie przez podatnika okresowych wydatków z tytułu umowy leasingowej pozostawało w bezpośrednim związku przyczynowym z uzyskiwanymi i spodziewanymi przychodami tak długo, jak długo miał on obiektywną możliwość korzystania z przedmiotu tej umowy. Utrata przedmiotu umowy, niezależnie od okoliczności w jakich nastąpiła, pozbawia podatnika możliwości korzystania z przedmiotu leasingu i uzyskiwania

Przepis art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wyraża samodzielnej myśli i musi być odczytywany łącznie z ust. 1 tego artykułu zawierającym podstawową zasadę, według której obniża się wysokość podatku należnego. Analiza tych przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem zmniejszenia wysokości podatku należnego

Wykonanie warunków niezbędnych do stwierdzenia, że przywóz towaru wolny jest od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm. własność danej rzeczy oraz użytkowanie jej podczas pobytu za granicą/ musi być wykazane z chwilą dokonania zgłoszenia danej rzeczy do odprawy celnej.

Organy celne są zobowiązane do pobrania opłaty manipulacyjnej dodatkowej od przewoźnika lub spedytora jako swego rodzaju sankcji bez konieczności badania stopnia zawinienia danego podmiotu czy też przyczynienia się innych osób występujących w dokonywanym obrocie z zagranicą. Wybór podmiotu, od którego należy pobrać opłatę został pozostawiony organowi celnemu, nie jest jednak dowolny. W myśl art. 40

Skoro brak w prawie celnym odpowiedzialności solidarnej nie można przyjmować, że obaj skarżący sprowadzili samochód na własny rachunek i we własnym imieniu. Złożenie samochodu ze sprowadzonych części nie jest okolicznością uzasadniającą wznowienie postępowania gdyż nie istniała ona w dacie wydania decyzji.

Od 1 stycznia 1992 r. stosunek służbowy policjanta należy uznać za źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, a jego uposażenie za przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 tej ustawy.

1. Ujawnienie nowych okoliczności faktycznych stanowi samoistną podstawę wznowienia postępowania, która w stanie faktycznym sprawy uzasadniała wznowienie postępowania na podstawie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa. 2. Koszty magazynowania, telefonów i przygotowania dokumentacji stanowią po stronie eksportera przychód z odsprzedaży przedmiotowego towaru i podlegają one doliczeniu zgodnie z art. 30c ust. 4 ustawy

Postanowienie wyrażające opinię, o której mowa w art. 93 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, jest wydawane w toku postępowania administracyjnego w sprawie o podział nieruchomości. Do wydania tego postanowienia przepisu art. 106 Kpa nie stosuje się.