Decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego orzeczona wobec jednego ze wspólników spółki cywilnej nie posiada mocy formalnie wiążącej w odrębnym postępowaniu podatkowym w stosunku do innego wspólnika i nie może stanowić wystarczającej podstawy dowodowej w tym postępowaniu, jeżeli z naruszeniem art. 7,art. 75 par. 1, art. 77 par. 1, art. 80 i art. 107 par. 3 Kpa prowadzone postępowanie nie

Przepis par. 9 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ odsyła jedynie do tych przepisów wymienionego zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, które określają wysokość przysługujących pracownikom należności. Nie można zatem uznać, że omawiany przepis

Art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. ustanawia kryteria podmiotowe i przedmiotowe możliwości legalnego - skutecznego prawnie dochodzenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wskazując jako osoby wyłącznie uprawnione: podatnika, płatnika i inkasenta, których interes prawny uzyskania tej informacji wynika

1. Dokonywany przez prowadzącą działalność gospodarczą spółkę cywilną zakup własności składników majątkowych, a w szczególności pojazdów samochodowych, powinien być dokonany na nazwiska wszystkich wspólników spółki, którzy również powinni figurować w dowodach rejestracyjnych takich pojazdów. 2. W przypadku spółek cywilnych podatnikiem nie jest spółka, lecz każdy wspólnik indywidualnie, w związku z

Jeżeli podatnik nie wskazuje, w związku z jakimi konkretnymi umowami i w negocjacjach z jakimi kontrahentami poniósł uzasadnione koszty, to organ podatkowy nie może za niego uzupełnić w tym zakresie materiału dowodowego.

1. Wyłączenie kwoty refundacji z całości obrotu przy rozliczaniu podatku od towarów i usług, jako należnej wypłacanej aptekarzom przez inny podmiot niż nabywca leku, ale będącej formą realizacji należności za dany lek, byłoby możliwe tylko wtedy, gdyby pozwalały na to stosowne przepisy prawa. Takich uregulowań nie ma ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisie o refundacji, wprowadzonym

1. Istnieje obowiązek dokładnego wyjaśnienia treści żądania strony. Dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego obejmuje również ustalenie przez organy administracji treści rzeczywistego żądania strony. Również obowiązek prowadzenia postępowania w taki sposób, aby pogłębić zaufanie obywateli do organów Państwa, wymaga wyjaśnienia rzeczywistej woli strony, jeżeli charakter pisma wnoszonego przez stronę budzi

Umorzenie zaległości podatkowych, podobnie jak zaniechanie poboru podatku, jest prawem, a nie obowiązkiem organów podatkowych.

Dopuszczenie skarżącego do udziału w postępowaniu administracyjnym na prawach strony nie zwalnia Naczelnego Sądu Administracyjnego z obowiązku badania jego legitymacji do wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego. Wywodzenie interesu prawnego do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję ostateczną organu odwoławczego tylko z faktu istnienia członkostwa w gminnej spółdzielni nie może

1. Zaległości we wpłatach podatków są prawnie znaczące dla stwierdzenia realizacji par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym /Dz.U. nr 14 poz. 63/, jeżeli wystąpią za poszczególne lata podatkowe przed upływem trzech

Wniosek, który nie dotyczy sprawy pozostającej we właściwości organu administracji publicznej i nie pochodzi od osoby będącej stroną postępowania administracyjnego w rozumieniu art. 28 Kpa, nie powoduje wszczęcia postępowania administracyjnego w dacie jego wniesienia do organu administracyjnego, gdyż nie zachodzą, przesłanki określone w art. 61 par. 3 Kpa. Czynność organu administracyjnego, polegająca

1. Orzeczenie na podstawie art. 10 ust. 2 w związku z art. 27 ust. 5 lub art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ określa w prawidłowej wysokości powstały z mocy prawa w konkretnym podatkowym stanie faktycznym miesiąca podatkowego podlegający wykonaniu stosunek podatkowoprawny pomiędzy podatnikiem i Państwem i

W par. 8 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1996 r. mowa jest o wydatkach na zakup "indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych". Określenie "indywidualny" odnosi się jedynie do pierwszego z rzeczowników, czyli

1. Użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 /w brzmieniu obowiązującym w 1994 r./ ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ pojęcie pobranych wpłat i zarachowanych należności obejmuje nie tylko wpłaty /należności/ pieniężne, ale także wartość otrzymanych świadczeń w naturze. 2. Nie tylko pobrana z góry wpłata pieniężna, ale i świadczenie w naturze

Gmina pomagała w upłynnianiu mienia likwidowanych spółdzielni przejmując mienie trudno zbywalne w procesach likwidacyjnych i następnie je odsprzedając. Czynności podejmowane przez Gminę mają zatem charakter ciągły i nie mieszczą się w zakresie zadań publicznych gminy i jednocześnie spełniają warunki wskazane w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o

Art. 9 Kpa nakłada na organ podatkowy obowiązek informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków oraz udzielenia niezbędnych wyjaśnień i wskazówek. Podatnik prowadzący na własny rachunek działalność gospodarczą nie jest tym przepisem zwolniony od dołożenia należytych starań, by zapoznać się z przepisami regulującymi jego uprawnienia

Gdy podatnik dokonuje sprzedaży opodatkowanej VAT i jednocześnie wykonuje czynności nie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, nie mamy do czynienia ze stanem faktycznym opisanym w dyspozycji art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i tym samym brak jest również podstaw do zastosowania ust. 3 i 4 art. 20 tej

1. Analogia jako metoda wykładni, mająca służyć ustaleniu usytuowania kompetencji do tworzenia, na szczeblu samorządu województwa, samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i w konsekwencji do zatwierdzania ich statutów, w nawiązaniu do odrębnych i w różnym zakresie odmiennych regulacji ustrojowych na szczeblu gminy i powiatu, nie może być uznana za metodę dopuszczalną i jej wyniki nie mogą

Podstawę do wznowienia postępowania stanowią nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję. Brak jest podstaw do przyjęcia, że muszą to być takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Jednak przez nowy dowód istotny dla sprawy należy rozumieć taki dowód, który

1. Jeżeli wykonanie - przez, w stosunku do, lub za podatnika - obowiązku podatkowego ziściło się w taki sposób, że /chociażby w części/ spełnione świadczenie uznane zostało za nadpłacony lub nienależnie uiszczony podatek, po stronie podatnika powstanie prawo - do nadpłaty podatkowej w zakresie której normująca ją treść art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993

Jeżeli skarżący w skardze do sądu administracyjnego domaga się stwierdzenia nieważności decyzji wydanych w obu instancjach administracyjnego postępowania podatkowego przy czym żądanie swe argumentuje, powołując się na więcej aniżeli jedno prawnie znaczące uzasadnienie takiego rozstrzygnięcia, podatkowy organ odwoławczy może na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie

Gmina, jako osoba prawna, podejmuje działania w reżimie systemu obowiązującego prawa, w tym prawa cywilnego. W związku z powyższym Rada Miejska nie może podjąć uchwały dopuszczającej w trakcie jej wykonywania zawieranie umów z podmiotami nie mającymi zdolności do czynności prawnych /społecznymi komitetami budowy/.

Budynki gospodarcze znajdujące się poza obszarem gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów o podatku rolnym nie są objęte zwolnieniem od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nawet jeżeli są związane z działalnością rolniczą.

Zwolnieniu od podatku od nieruchomości podlegają jedynie budynki gospodarcze lub ich części związane z działalnością rolniczą /art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Zwolnienie to nie dotyczy w ogóle budynków mieszkalnych, co oznacza, że istnienie związku między tym budynkiem a działalnością rolniczą nie powoduje zwolnienia