Art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ adresowany jest do właścicieli i zarządców obiektów budowlanych, czyli do podmiotów władnych do rozporządzania tymi obiektami i korzystania z nich zgodnie z ich przeznaczeniem. Przeznaczenie obiektu budowlanego wynika przede wszystkim z pozwolenia na budowę i innych dokumentów na podstawie których obiekt wykonano,

Uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu w znaczeniu ścisłym, nie dającym pewności lecz tylko wiarygodność tj. prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie. Regułą jest dowód, uprawdopodobnienie jest wyjątkiem na korzyść tej strony, która powołuje się na ten fakt. Prawo nie rozstrzyga kwestii jaki stopień prawdopodobieństwa jest dostateczny do uznania, że pewien fakt jest uprawdopodobniony

Zaktualizowana wartość początkowa odpowiada pojęciu użytemu przez ustawodawcę w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, czyli wartości początkowej budowli określonej "według zasad przewidzianych (...) dla celów amortyzacji".

1. Wybudowanie obiektu budowlanego na trasie wytoczonej drogi koniecznej, skutkiem czego służebność przestała mieć znaczenie dla właściciela nieruchomości władnącej, nie ma znaczenia w sprawie budowlanej, bowiem organy nadzoru budowlanego nie są właściwe do ustalania tej kwestii. Sprawa utraty znaczenia służebności dla nieruchomości władnącej należy do właściwości sądów powszechnych. 2. Istota służebności

Decyzja udzielająca pozwolenia na budowę tymczasowego obiektu budowlanego i określająca okres użytkowania takiego obiektu zawiera równocześnie nakaz rozbiórki obiektu, po upływie okresu użytkowania określonego w decyzji. W takiej sytuacji, gdy istnieje już ostateczny nakaz rozbiórki obiektu, nie ma podstaw prawnych do stosowania art. 50, art. 51 i art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo

Stosownie do zapisu zawartego w art. w art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "c" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ jeżeli osoba, która była zatrudniona lub pełniła służbę lub funkcję w aparacie bezpieczeństwa publicznego poza strukturami Urzędów Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa

Jeżeli organ nadzoru budowlanego badając zgodność projektu zagospodarowania działki inwestora z planem przestrzennym nie podziela oceny zawartej w decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, winien zainicjować nadzwyczajny tryb wzruszenia wadliwej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, który mógłby doprowadzić do jej wyeliminowania z obrotu prawnego.

Skoro samowolna zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego nie ulega przedawnieniu ani wygaśnięciu, to obowiązki związane z likwidacją takiej samowoli przechodzą na nabywców obiektu budowlanego.

Użycie w art. 90 ust. 1 i art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wyrazu "przedłożenia" może tylko prima facie sugerować, że chodzi tu o datę przedłożenia wojewodzie uchwały rady gminy, a nie o datę jej nadania w placówce pocztowej. W rzeczywistości jednak jest odwrotnie, za czym przede wszystkim przemawia art. 91 ust. 5 powyższej ustawy

Zdarzeniem prawnym, z którym ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wiąże obowiązek uiszczenia opłaty targowej, jest dokonywanie sprzedaży.

Prawo celne nie definiuje pojęcia użytkowania pojazdu, w związku z tym należy go rozumieć w sposób potoczny jako zwyczajowo przyjętą eksploatację, co wyraża się w możliwości poruszania się tym pojazdem po drogach publicznych.

Uwzględniając okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że stroną postępowania administracyjnego w przedmiocie wymiaru należności celnych jest spadkobierczyni osoby, która wprowadziła samochód na polski obszar celny.

1. Zasadą wnikającą z art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ jest, że sam podmiot prowadzący działalność gospodarczą gdy jest tylko właścicielem przedsiębiorstwa lub organizatorem jego działalności, a nie wykonuje czynności wymagających kwalifikacji nie musi ich posiadać. 2. W świetle zaś art. 3 ust. 2 tej ustawy podmiot prowadzący

Prokurator który nie brał udziału w postępowaniu I instancji, może w terminie zakreślonym dla strony postępowania zainicjować postępowanie odwoławcze /art. 182 i art. 183 par. 1 Kpa/.

Zwrot " w celu" oznacza, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodu określonego wydatku jest istnienie związku przyczynowego między jego poniesieniem, a powstaniem lub zwiększeniem przychodu / art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. z 1993 r. nr 106 poz. 482 ze zm./. Ustawodawca w omawianym przepisie nie stawia wprost wymogu, by poniesiony koszt

Jeżeli - w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89/ - opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wykonywanych w kraju, w drodze spadku lub darowizny, przez osoby fizyczne, to nie wchodzi w grę opodatkowanie tym podatkiem umowy renty /art. 903 Kc/. Bez znaczenia jest przy tym,

Zarzut strony skarżącej o naruszeniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ przez przyjęcie, że zadania z zakresu ochrony zdrowia o charakterze zbiorowych potrzeb wspólnoty nie należą do jej zadań, przede wszystkim nie uwzględnia unormowań prawnych przyjmujących, że zadania z tego zakresu z dniem 1 stycznia 1999 r. należą do zakresu działania

Zarządca drogi nie jest organem opiniującym decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, ze względu na regulację zawartą w art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./. Uprawnienie opiniodawcze zarządcy drogi w takim przypadku nie wynika również z art. 29 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych

Nie można zaakceptować takiej sytuacji aby na podstawie informacji urzędniczej dochodziło do naruszenia przepisów prawa materialnego.

1. Udział strony "w każdym stadium postępowania" dotyczy zarówno postępowania podatkowego w pierwszej i w drugiej instancji. Należy go rozumieć jako udział strony w czynnościach mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy i w których udział przewiduje Ordynacja podatkowa. 2. Przesłanka wznowienia postępowania określona w art. 240 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja

Przepis art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ odnosi się do wszelkich zobowiązań podatkowych /z wyjątkiem określonym w art. 29 ust. 2 odnośnie zobowiązań ustalanych przez organy gminy/, czyli nie różnicuje ich rodzaju ani sposobu powstawania. Równocześnie, skoro w przepisie tym wyraźnie stwierdzono, iż "wynik" ten wywiera taki sam skutek, jak

Brak "skutku" to jest przychodu nie dyskwalifikuje wydatku jako kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu.

Elementem koniecznym uchwały rady gminy w sprawie zbycia nieruchomości bez przetargu jest określenie celu, na jaki nabywana była nieruchomość w tym trybie. Jeżeli cel ten pozostaje w sprzeczności z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stanowiącego prawo gminne, uchwała taka jest dotknięta istotnym naruszeniem prawa.

Ratio legis art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ dopuszczającego wywłaszczenie na żądanie właściciela całej nieruchomości, gdy w wyniku wywłaszczenia część pozostawiona właścicielowi nie nadaje się do racjonalnego wykorzystania oznacza, że wyłączone jest stosowanie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985