W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika, z wyjątkiem odpisów i wpłat na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Organ ten egzekucyjny nie jest upoważniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułami wykonawczymi, bowiem badanie zasadności istnienia obowiązku w postępowaniu egzekucyjnym zamieniłoby je w kolejną fazę postępowania orzekającego.

Skoro ubezpieczenie dobrowolne, nie obejmowało kraju, na terenie którego szkoda powstała, to nie ma żadnych podstaw faktycznych ani prawnych uzasadniających twierdzenie, że samochód był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem /art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

1. Błędnym jest twierdzenie, iż imię i nazwisko oraz stanowiska pracownika państwowego /z wyjątkiem służb specjalnych/ lub samorządowego podlega ochronie danych osobowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. nr 133 poz. 883/. 2. Z art. 62 ust. 2 Konstytucji RP wynika obowiązek udostępniania danych już istniejących /dokumenty/. Natomiast żaden przepis

Jeżeli w świetle art. 32 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wystawienie paragonu podmiotowi gospodarczemu jest niedopuszczalne, to organ podatkowy może przyjąć domniemanie faktyczne, iż paragon wystawiono osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Wszystkie, a nie tylko niektóre wyroby zgrupowane w gałęziach SWW 07 i 08, stanowiące zespoły, części, wyposażenie i akcesoria środków transportu samochodowego, motocykli, skuterów i motorowerów, są wyłączone ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w poz. 10 tabeli stawek podatku obrotowego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek

Za naruszające przepis art. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 1952 r. /t.j. Dz.U. 1976 nr 7 poz. 36 ze zm./ należy uznać przyjęte tylko w latach 1994 i 1995 regulacje, polegające na uznaniu samego tylko nieprowadzenia księgi ewidencji zatrudnienia /bez konieczności stwierdzenia stanu zatrudnienia wyższego od zgłoszonego urzędowi skarbowemu/ za wystarczające do wyłączenia z opodatkowania

W przypadku wątpliwości dotyczących właściwości miejscowej organów podatkowych, rozstrzygnięcie tego zagadnienia jest podstawowym i wstępnym problemem sporu.

Z przywileju podatkowego określonego w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ nie może korzystać osoba, która nabyła grunty na utworzenie nowego gospodarstwa na podstawie umowy przeniesienia własności innej niż umowa sprzedaży wymieniona w powyższym przepisie oraz w ust. 2 tego artykułu.

Przy ocenie, w toku postępowania podatkowego, czy dany wydatek jest kosztem uzyskania przychodów, zastosowanie znajduje art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Powyższe wyznacza granice kontroli legalności zapadłych w tym względzie rozstrzygnięć, która nie może naruszać zasady swobodnej oceny dowodów.

Niedopuszczalnym jest pominięcie w decyzji określającej wysokość opłaty skarbowej jednej z osób odpowiedzialnych solidarnie za to zobowiązania podatkowe.

1. Zgodnie z utrwalonym już w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego poglądem możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej uzależniona jest między innymi od osiągnięcia przychodu, istnienia bezpośredniego związku przyczynowego między tym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku

Wniosek o przeprowadzenie referendum gminnego, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym, musi zawierać pytania referendum odpowiadające istocie sprawy, co do której wypowiedzieli się mieszkańcy gminy, udzielając poparcia inicjatywie jej rozstrzygnięcia w drodze referendum.

Zainstalowana na zewnątrz budynku szafka zabezpieczająca kurek główny przyłącza gazowego jest elementem wyposażenia gazociągu i obowiązek utrzymania jej w należytym stanie technicznym obciąża dostawcę gazu.

1. Wznowienie postępowania jest instytucją procesową stwarzającą prawną możliwość ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej zakończonej decyzją ostateczną, jeżeli postępowanie, w którym ona zapadła, było dotknięte kwalifikowaną wadliwością procesową wyliczoną wyczerpująco w przepisach prawa procesowego. 2. Opłaty licencyjne są elementem wartości celnej towaru wówczas, gdy: - istnieje

W przypadku niezamieszczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ zasad tymczasowego wykorzystania terenu przeznaczonego pod budowę lub modernizację dróg publicznych, dopuszczalne jest tymczasowe wykorzystanie zarezerwowanych na ten cel pasów gruntów na zasadach

Warunkiem skuteczności odwołania oświadczenia o wystąpienie ze służby w Policji jest wymóg ustawowy, by doszło ono jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej.

Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.

umorzyć postępowanie w przedmiocie wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.

Materiał dowodowy, którym dysponowały organy celne wydając zaskarżoną decyzję nie dawały podstaw do przyjęcia, że w rozpoznawanej sprawie występowały łącznie przesłanki z art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa. Takimi nowymi dowodami czy też okolicznościami faktycznymi nie może być fakt, że z części sprowadzonych przez dwóch oddzielnych importerów, po dopuszczeniu tego towaru do obrotu na polski obszar celny i

Naturalne samosiewy drzew i krzewów nie są drzewami i krzewami posadzonymi tymczasowo w rozumieniu art. 86d ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./.

1. Decyzja kasacyjna powodująca przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji nie może być podjęta w sytuacjach innych niż te, które zostały określone w art. 138 par. 2 Kpa. Kompetencje kasacyjne organu odwoławczego są wyjątkiem od zasady merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy przez ten organ. Tak więc niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca art. 138 par. 2 Kpa. Konieczność

Reguła 2/a/ ORINS nie może być stosowana łącznie wobec dwóch lub więcej podmiotów dokonujących obrotu towarowego z zagranicą, odrębnie na własny rachunek i we własnym imieniu, towarem stanowiącym jedynie element całości, choćby części, którymi dysponuje każdy z tych podmiotów, miały razem charakter komplementarny, pozwalający pod względem technicznym zmontować cały wyrób, bowiem część całości, z istoty

1. Treść jak i możliwe do jednoznacznego wyinterpretowania ratio legis art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wskazują, że rozstrzygnięcie na podstawie tego przepisu jest sposobem załatwienia sprawy administracyjnej w formie decyzji organu administracji państwowej kończącego i uzasadniającego proces przeprowadzonej przezeń samokontroli