Brak pouczenia o przysługujących środkach odwoławczych nie uniemożliwia zaskarżenia doręczonej decyzji. Wniesienie odwołania po dacie doręczenia decyzji, ale przed pouczeniem o sposobie zaskarżenia doręczonej decyzji, nie może zostać uznane za bezskuteczne i prowadzić do umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego.

1. Konwencja Genewska aczkolwiek nie wyłącza całkowicie, ale zasadniczo nie przyznaje ochrony przed ogólnymi konsekwencjami wojny domowej lub wewnętrznymi konfliktami zbrojnymi. 2. Prześladowanie jako przesłanka nadania statusu uchodźcy winno być związane z działaniami lub biernością /akceptacją/ władz państwowych.

Regułą powinno pozostawać doręczanie korespondencji urzędowej w miejscu prowadzonej działalności. Dopiero w razie niemożności doręczenia w ten sposób pisma, możliwym jest jego doręczenie w innym miejscu.

Jest też okolicznością nie kwestionowaną przez skarżącego, że sprowadzony z zagranicy samochód osobowy "Opel Omega" zakupiony został przezeń już po zakończeniu przezeń pobytu w Stanach Zjednoczonych w trakcie przejazdu przez Holandię. Wynika z tego jednoznacznie, że samochód ten nie służył mu do użytku osobistego lub domowego podczas pobytu czasowego za granicą za zgodą władz kraju pobytu. W tych warunkach

Gdy podatnik dokonuje sprzedaży opodatkowanej VAT i jednocześnie wykonuje czynności nie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, nie mamy do czynienia ze stanem faktycznym opisanym w dyspozycji art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i tym samym brak jest również podstaw do zastosowania ust. 3 i 4 art. 20 tej

1. Organy publiczne działające w ramach uznania muszą w swoich rozstrzygnięciach respektować przede wszystkim porządek prawny wynikający z Konstytucji /m. in. art. 74 ust. 1, 2 i 4/ i nie mogą ograniczać się przy prowadzeniu postępowania tylko do przepisów ustawowych, mających bezpośrednie zastosowanie w danej sprawie. 2. Samorząd, który zgodnie z art. 163 Konstytucji jest władzą publiczną, musi w

Zbywca pawilonu handlowego zagwarantował sobie możliwość nieodpłatnego korzystania w terminie do dnia 31 grudnia 1996 r. z części handlowej tegoż pawilonu. Wydatek poniesiony jednorazowo bądź w ratach /a za takie raty uznać należy wpłaty miesięczne dokonane w 1996 r./ stanowi koszt uzyskania przychodu, jeżeli został poniesiony w celu jego uzyskania. Powiększenie powierzchni handlowej w celu eksponowania

Fakt, iż poprzednik prawny użytkownika wieczystego z mocy przepisu szczególnego, nie ponosił opłat z tytułu użytkowania wieczystego, nie zwalnia nabywcy tego prawa z ponoszenia takich opłat, szczególnie nie zwalnia z opłaty z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności, jeżeli nabycie użytkowania wieczystego miało charakter odpłatny.

Zakładając adekwatność zakresu sankcji przewidzianej w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ do zakresu naruszenia obowiązku przewidzianego w art. 29 ust. 1 tej ustawy uprawniony jest wniosek, że sankcja utraty prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony odnosi się tylko do tej części działalności

Art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wyraźnie stanowi, że zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego wymaga pozwolenia właściwego organu. Przepisy Prawa Budowlanego nie przewidują możliwości legalizacji /akceptacji/ samowolnie dokonanej zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego.

Zamówienia dodatkowe w trybie art. 71 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych /t.j. Dz.U. 1998 nr 119 poz. 773/ muszą mieć charakter jednoznacznie wypływający z uprzednich norm, parametrów i standardów, a ich jednoznaczność nie powinna pozwalać na jakiekolwiek odstępstwa. Może to istnieć, gdy z uwagi na unikatowe, niepowtarzalne cechy uprzednich prac, wykonywanych w

Trafnie organ orzekający tutaj podnosi, ze odliczeniu mogą podlegać jedynie koszty określone kwotowo, bowiem wartość transakcyjna to cena faktycznie zapłacona lub należna, czyli całkowita płatność dokonana lub mająca być dokonana przez kupującego dla sprzedającego lub na korzyść sprzedającego za przywożone towary i obejmująca wszystkie płatności dokonane lub mające być dokonane jako warunek sprzedaży

Możliwość zwrotu importerowi zapłaconego podatku obrotowego uzależniona jest m.in. od tego, czy faktury dokumentujące sprzedaż zawierają adnotację, iż cena sprzedaży nie zawiera stawek podatku obrotowego. Bezspornym jest, że faktury zawierają adnotację "towar przeznaczony na reeksport". Adnotacja "towar przeznaczony na reeksport" nie jest równoznaczna z faktem, iż cena sprzedaży cukru nie zawierała

Art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyklucza możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie przez podatników, którzy bądź w ogóle nie dopełnili obowiązku rejestracji, bądź też - już po wyrejestrowaniu - dokonali czynności, z których błędnie wywodzą prawo do obniżenia lub zwrotu różnicy

Świadczenie przedemerytalne z ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ przysługuje pozostającemu bez pracy urzędnikowi, dopiero po upływie okresu wypłat świadczenia przewidzianego w art. 13[1] ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.

1. Analogia jako metoda wykładni, mająca służyć ustaleniu usytuowania kompetencji do tworzenia, na szczeblu samorządu województwa, samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i w konsekwencji do zatwierdzania ich statutów, w nawiązaniu do odrębnych i w różnym zakresie odmiennych regulacji ustrojowych na szczeblu gminy i powiatu, nie może być uznana za metodę dopuszczalną i jej wyniki nie mogą

O podatkowych skutkach umów leasingu nie decydują rodzaje leasingu /"finansowy", "operacyjny", "zwrotny", "z góry", "norweski" itp./, lecz wyłącznie treść zawartych umów leasingu, która ma znaczenie decydujące.

Wystąpienie organu administracji do sądu powszechnego z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby nieobecnej /art. 34 par. 1 Kpa/ nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie przepisu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

Wobec treści art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skarga na postanowienie w przedmiocie odmowy udostępnienia stronie akt sprawy czy poszczególnych dokumentów nie jest dopuszczalna i podlega odrzuceniu zgodnie z dyspozycją art. 27 ust. 2 cyt. ustawy.

Podstawę do wznowienia postępowania stanowią nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję. Brak jest podstaw do przyjęcia, że muszą to być takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Jednak przez nowy dowód istotny dla sprawy należy rozumieć taki dowód, który

Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne /tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu/ przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Kwota nadpłaconej opłaty skarbowej podlega oprocentowaniu po upływie trzymiesięcznego terminu od jej uiszczenia /daty powstania nadpłaty/, a nie od dnia złożenia wniosku o zwrot nadpłaty.

Przez osoby trzecie w procesie budowlanym należy rozumieć zarówno sąsiadów inwestycji, jak i inne osoby, które w związku z działalnością inwestycyjną lub w jej następstwie doznają albo mogą doznać ograniczeń lub uciążliwości o charakterze przykładowo wymienionym w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Uprawnienia osób trzecich wskazane w wymienionym

1. Art. 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ stanowi, że właściwe rady gmin mogą określić na dany rok kalendarzowy limit wydawanych zezwoleń po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających miejscowych taksówkarzy i organizacji, których statutowym celem jest ochrona praw konsumenta. Ustawodawca wyraźnie zatem zastrzegł