Określony w par. 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 czerwca 1987 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 20 poz. 121 ze zm./ termin oznacza czas od wniesienia podania do dnia doręczenia decyzji administracyjnej organu I instancji odmawiającej odroczenia lub rozłożenia na raty płatności podatku na raty.

Postępowania karnego skarbowego nie można utożsamiać z postępowaniem podatkowym, a czynności procesowych podejmowanych w postępowaniu karnym skarbowym nie można uznawać za spełniające warunki kodeksu postępowania administracyjnego.

Skoro do Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżono decyzje podatkowej komisji odwoławczej, to decyzja wydana w trybie art. 200 par. 2 Kpa przez Izbę Skarbową jest nieważna /art. 156 par. 1 Kpa/.

Kompetencje orzecznicze organu odwoławczego nie sprowadzają się tylko do kontroli zasadności zarzutów podniesionych w stosunku do decyzji organu I instancji. Organ odwoławczy obowiązany jest uwzględnić zmiany stanu faktycznego, jakie zaszły w sprawie w okresie między wydaniem orzeczenia I instancji, a orzeczeniem II instancji.

Użyte w par. 23 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 57 poz. 294/ pojęcie "liczba godzin przeznaczonych na wykonywanie wolnych zawodów w zakresie służby zdrowia" oznacza tylko ten czas pracy, który przeznaczony jest na przyjmowanie pacjentów.

Z przepisu art. 200 par. 2 Kpa nie wynika obowiązek wyjścia przez organ poza zakres rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji i merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy odmiennej od zaskarżonej, nawet gdy przepis prawa dopuszcza wydanie decyzji sugerowanej przez stronę w jej skardze.

Zakup odpadów z surowców, materiałów, półwyrobów i towarów, zamieszczonych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 października 1981 r. w sprawie obowiązku dokumentowania zakupu niektórych materiałów przez rzemieślników opłacających podatki w formie ryczałtu /Dz.U. nr 27 poz. 144/, podlega obowiązkowi dokumentowania ustanowionemu przez to rozporządzenie, jeżeli

1. Odpowiedź na krytykę prasową nie jest decyzją administracyjną, gdyż nie rozstrzyga co do istoty sprawy indywidualnej, ani nie kończy jej w danej instancji /art. 1 par. 1 pkt 1 oraz art. 104 Kpa/. 2. W razie nieudzielenia odpowiedzi na krytykę prasową w terminie określonym w art. 6 ust. 2 w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24/ służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego

Nie wymaga dowodu okoliczność, że wykonanie zaskarżonej decyzji przed zbadaniem przez Naczelny Sąd Administracyjny jej zgodności z prawem może spowodować dla skarżącego nieodwracalne skutki.

Nie jest zasadne utożsamianie ogólnej wartości przychodu z pojęciem dochodu jako podstawy opodatkowania. Przychód jest tylko źródłem dochodu, natomiast dochodem jest ta część przychodu, która stanowi korzyść podatnika, zwiększenie stanu posiadania podatnika wyrażona w pieniądzach lub w naturze lub w prawach majątkowych /art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym - TJ. Dz.U. 1983 nr

Nie stosuje się przepisów o przedawnieniu zwrotu należności celnych /art. 1 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. - Prawo celne - t.j. Dz. U. 1984 nr 57 poz. 290/ w sytuacji, gdy przywieziony z zagranicy towar nie podlegał w ogóle ocleniu.

1. Organ odwoławczy, jako organ o charakterze reformacyjnym, ma obowiązek uwzględnić zmiany stanu faktycznego i prawnego, które nastąpiły po wydaniu decyzji przez organ pierwszej instancji. 2. Decyzja organu odwoławczego, doręczona stronie po zmianie stanu prawnego, przyjętego jako jej podstawa prawna, jest sprzeczna z prawem i podlega uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny z przyczyny określonej

Decyzja wydana na podstawie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa jest decyzją wydaną w nowej sprawie.

1. Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje możliwości działania organu wyższego stopnia w charakterze organu odwoławczego inaczej, niż na podstawie odwołania strony. 2. Jeżeli strona pominięta w postępowaniu spowodowała wznowienie - z przyczyny określonej w art. 145 par. pkt 4 Kpa - postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną, to przedmiotem odwołania może być tylko decyzja wydana

Odmienna wykładnia przepisu prawa materialnego, stanowiącego podstawę prawną decyzji, orzekającej co do istoty sprawy, nie jest ani nową okolicznością faktyczną, ani nowym dowodem uzasadniającym wznowienie postępowania administracyjnego.

Rozwiedziony małżonek na zasadzie art. 216 par. 1 Prawa spółdzielczego traci uprawnienie do mieszkania spółdzielczego, jeżeli prawo do tego mieszkania, z którym związany jest wkład w spółdzielni mieszkaniowej, po rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód /lub unieważnienie/ postanowieniem sądu o podziale majątku wspólnego przyznane zostało na wyłączną własność byłemu małżonkowi.

Są podstawy do stwierdzenia, że organ II instancji przekroczył granice swobodnej oceny dowodów, jeżeli w decyzji odmawiającej uznania ubytku słuchu za chorobę zawodową przyjął dowód z opinii oceniającej ubytek słuchu u pracownika jako mniej niż 30 dB, mimo iż dysponował dowodem z opinii wcześniejszej, oceniającej ubytek słuchu na 48 dB.

1. Decyzja organu odwoławczego uchylająca decyzję organu I instancji i przekazująca sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia /decyzja kasacyjna/ nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Skarga prokuratora na decyzję kasacyjną, podlega odrzuceniu przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Odmowa uwzględnienia wniosku o przydział lokalu lub pomieszczenia zastępczego z powodu nieumieszczenia na liście przydziałów, bez jednoczesnego podjęcia czynności zmierzających do rozstrzygnięcia w przedmiocie umieszczenia na owej liście, nie odpowiada wymogom prawnego uzasadnienia decyzji administracyjnej /art. 107 par. 3 Kpa/.

Organ odwoławczy nie tylko kontroluje prawidłowość decyzji organu stopnia podstawowego, ale powtórnie rozstrzyga tę samą sprawę administracyjną. W związku z tym organ odwoławczy jest zobowiązany uwzględnić zmiany stanu faktycznego, jakie zaszły w danej sprawie pomiędzy wydaniem decyzji przez organ stopnia podstawowego, a wydaniem decyzji odwoławczej.

Realizacja obowiązku rolniczego wykorzystania gruntów /art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie jest uzależniona od tego, czy ich właściciel otrzymywał lub otrzymuje od Państwa pomoc finansową i techniczną na powyższy cel.

1. Przy rozpatrywaniu spraw administracyjnych, w których organ administracji dokonuje według uznania wyboru osoby, której przyznaje uprawnienie decyzją administracyjną, jak przy dysponowaniu działkami budowlanymi /art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99/, organ - związany konstytucyjną zasadą równości obywateli /art.

1. Orzekanie o utrzymaniu w mocy decyzji o cofnięciu stronie uprawnienia /art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa/ przez organ świadomy, że przyznanie uprawnienia nastąpiło decyzją wydaną z rażącym naruszeniem prawa, jest naruszeniem przepisów postępowania, mającym istotny wpływ na wynik sprawy. 2. Redakcja zwrotu otwierającego art. 156 par. 1 Kpa nakazuje uznać, że w okolicznościach wskazanych w tym artykule właściwy