1. Wysokość odszkodowania pieniężnego za wywłaszczoną nieruchomość /art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./ powinna mieścić się w ramach rzeczywistej szkody. 2. Określenie rzeczywistej szkody i adekwatnego do niej odszkodowania powinno wynikać z ustalenia, za jaką cenę - w dniu ustalenia odszkodowania - mogłaby

Artykuł 10 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./, podobnie jak art. 66 ust. 1 obowiązującej obecnie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./, pozwalają na stwierdzenie, że pojęcie kosztów wybudowania nowych zabudowań obejmuje rzeczywiste koszty

Na drodze postępowania obejmującego zmianę zapisów w ewidencji gruntów niedopuszczalne jest rozstrzyganie przez organ sporów między stronami co do praw rzeczowych, w tym sporów co do przebiegu granic.

Treść art. 65 w zw. z art. 75 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ prowadzi do wniosku, że dopuszczalne jest stosowanie przez organy adwokatury dalszego postępowania kwalifikacyjnego względem kandydatów na aplikantów adwokackich, spełniających wymagania określone w art. 65 pkt 1-3 cyt. ustawy, w tym także dokonywanego w formie sprawdzianu wiedzy w celu wyłonienia

Obywatele polscy skazani i uwięzieni przez okupanta za ucieczkę z robót przymusowych lub za odmowę świadczenia pracy przymusowej są objęci art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./ jako osoby, które były więzione w hitlerowskich więzieniach ze względów narodowościowych.

Art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 16 marca 1975 r. - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290/ jest generalną normą kompetencyjną upoważniającą Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą do przyznania - na zasadzie uznania - zwolnień od należności celnych z tym, że korzystanie z tej kompetencji nie może być arbitralne i nie może wykraczać poza ramy delegacji ustawowej.

1. Stosownie do ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu gruntów /Dz.U. nr 11 poz. 80/ decyzje w przedmiocie sposobu wydzielania gruntów przy zachowaniu uprawnień do ekwiwalentu zawierają w sobie rozstrzygnięcia oparte na uznaniu administracyjnym. 2. Organy przeprowadzające scalenie gruntów mogą z kilku możliwych rozwiązań przyjąć jedno - o określonym sposobie wydzielenia ekwiwalentu - i nie popadają

Cywilnoprawne stosunki między współwłaścicielami lokalu użytkowego nie mogą być rozpatrywane w postępowaniu administracyjnym o wydanie zezwolenia na wykonywanie rzemiosła w tym lokalu przez jednego z nich.

Jak każdy przepis o charakterze wyjątkowym art. 174 Kpa winien być stosowany ściśle i nie podlega on wykładni rozszerzającej.

Przez wykonywanie działalności w zakresie handlu artykułami przemysłowymi w rozumieniu par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1984 r w sprawie opodatkowania podatkami obrotowym i dochodowym przychodów ze sprzedaży ewidencjonowanej /Dz.U. 1985 nr 1 poz. 4 ze zm./ należy rozumieć działalność wynikającą z treści posiadanego zezwolenia, a nie faktyczną działalność w zakresie handlu

Par. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie obniżki podatku dochodowego od dochodu zagranicznych podmiotów gospodarczych i przedsiębiorstw z udziałem zagranicznym posiadających osobowość prawną oraz w sprawie ulg podatkowych z tytułu inwestycji /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 194/ nakazujący stosowanie obniżki podatku proporcjonalnie do obrotów z poszczególnych świadczeń nie

Zastosowanie par. 5 ust. 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 57 poz. 294/ nie ogranicza się tylko do osób, które zostały zatrudnione w celu nauki zawodu po raz pierwszy i nie miały poprzednio żadnych kwalifikacji. Istotne jest tylko to, ażeby osoba zatrudniona w charakterze ucznia

1. Wynikające z art. 199 par. 3 Kpa ograniczenia dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego, jeżeli właściwy organ administracji państwowej wszczął postępowanie w celu zmiany, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji albo wznowił postępowanie, odnosi się do wszystkich podmiotów uprawnionych do zaskarżania decyzji administracyjnych. 2. Decyzja naczelnego organu administracji państwowej

Na orzeczenia wojewódzkich komisji rozjemczych i Krajowej Komisji Rozjemczej Polskiego Związku Działkowców w sprawach o pozbawienie prawa użytkowania działki pracowniczej nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Nie można mówić o niewykonaniu przez producenta umowy kontraktacyjnej jeżeli był on gotów do dostawy odpowiedniej ilości i jakości produktów rolnych a nie uczynił tego tylko dlatego, że jednostka kontraktująca odmówiła przyjęcia produktów tłumacząc to brakiem magazynów.

Przepisy art. 274 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ nie określają pojęcia nieruchomości rolnej i w przypadku zbycia nieruchomości w drodze cywilnoprawnej mają zastosowanie kryteria nieruchomości rolnej określone w przepisach par. 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. w sprawie przenoszenia własności nieruchomości

Sam fakt odbywania służby w organach spraw wewnętrznych w 1945 r. nie uprawnia do uzyskania statusu kombatanta. Takie uprawnienia mogą wynikać dopiero z udokumentowanego bezpośredniego udziału przez określonego funkcjonariusza w konkretnych akcjach zbrojnych prowadzonych na danym terenie przeciwko uzbrojonym ugrupowaniom przeciwników władzy ludowej.

Ograniczenie się w uzasadnieniu decyzji do stwierdzenia istotnych rozbieżności w materiale dowodowym bez ich wyspecyfikowania, a następnie próby wyjaśnienia stanowi istotne naruszenie przepisów postępowania, w tym zwłaszcza art. 107 par. 3 Kpa.

Gdy w sprawie są dowody bezpośrednie i nie ma przeszkód do przeprowadzenia prawidłowego postępowania dowodowego, zastąpienie ich dowodami pośrednimi stanowi naruszenie przepisów postępowania /art. 7, art. 75, art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa/.

Pierwszeństwo z tytułu wywiązywania się z umów kontraktacyjnych lub młodego wieku nie rodzi bezwzględnego obowiązku ustalenia kandydatem na nabywcę jednego z ubiegających się rolników na wszystkie sporne grunty, tak jak to miałoby miejsce wówczas gdyby grunty te były przedmiotem dzierżawy bądź nie można byłoby ich podzielić.

Naruszenie przepisów postępowania lub prawa materialnego, mające istotny wpływ na wynik sprawy, nie może być podstawą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w postępowaniu prowadzonym w trybie nadzoru, jeżeli nie nosi cech rażącego naruszenia prawa.

1. Przepis artykułu 17 Konstytucji PRL sprawia, że we wszystkich przypadkach, gdy na podstawie obowiązujących ustaw dochodzi do ograniczeń indywidualnej własności ziemi, obowiązkiem organów orzekających o tych ograniczeniach jest minimalizowanie skutków tych ograniczeń. 2. Ustanowienie w postępowaniu administracyjnym ograniczeń właściciela gruntu w postaci przejść, przejazdów i miejsc stałego korzystania

Organy państwa stosując prawo wewnętrzne powinny mieć na względzie, iż autorytet i wiarygodność Polski w stosunkach międzynarodowych budować można tylko wtedy gdy wykładnia prawa wewnętrznego stosowanego wobec obywateli uwzględnia - w rozmiarach możliwie najszerszych - normy międzynarodowe, które państwo zobowiązało się przestrzegać.

Obniżenie ceny nieruchomości nie jest obowiązkiem Naczelnika Gminy lecz zależy od jego uznania, które jednakże nie może być dowolne, bowiem uwarunkowane jest szczególnymi okolicznościami wymienionymi w par. 9 ust. 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205 ze zm