Pełnienie służby w jednostkach wymienionych w art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy samoistnie kwalifikuje daną osobę jako funkcjonariusza służącego na rzecz totalitarnego państwa, skutkując obniżeniem świadczeń emerytalno-rentowych, bez konieczności wykazania indywidualnych działań naruszających prawa człowieka.

Ustalenie podlegania przez polskiego pracownika objętego dotychczas zaświadczeniem A1, ubezpieczeniu społecznemu w innym kraju może być dokonane tylko przez właściwą instytucję ubezpieczeniową tego kraju, zgodnie z przepisami tytułu II rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, a nie – przez Zakład

Obniżenie policyjnej renty rodzinnej na podstawie art. 24a ustawy zaopatrzeniowej, w sytuacji gdy zmarły funkcjonariusz nabył prawo do emerytury z tytułu służby w Milicji Obywatelskiej, a nie z tytułu służby na rzecz totalitarnego państwa, stanowi nieproporcjonalną ingerencję w prawa majątkowe beneficjenta renty i narusza konstytucyjne zasady ochrony praw nabytych oraz zaufania obywateli do państwa

Odmowa uwzględnienia wniosku z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 479) o rozłożeniu należności z tytułu składek na raty następuje w formie decyzji administracyjnej, od której przysługuje odwołanie do sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego (art. 83 ust. 1 i ust

Bieg terminu przedawnienia roszczenia z umowy kredytu rozpoczyna się wraz z jej skutecznym wypowiedzeniem, a zawezwanie do próby ugodowej podjęte w celu zaspokojenia roszczenia skutecznie przerywa bieg przedawnienia, o ile nie stanowi ono nadużycia prawa.

Przepisy art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, limitujące wysokość świadczeń emerytalno-rentowych byłych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL do kwoty przeciętnej emerytury, są sprzeczne z Konstytucją RP w zakresie, w jakim obniżają świadczenie należne z tytułu służby po 1990 r., niebędącej służbą na rzecz totalitarnego państwa. Ponowne obniżenie świadczeń emerytalno-rentowych

Automatyczne obniżenie renty rodzinnej na podstawie informacji IPN o służbie funkcjonariusza w jednostkach uznanych za działające na rzecz totalitarnego państwa, bez indywidualnej oceny jego faktycznych działań, może naruszać zasadę ochrony praw nabytych i proporcjonalności, wynikające z Konstytucji RP.

Obniżenie policyjnej emerytury i renty inwalidzkiej na podstawie art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej wymaga indywidualnej oceny zakresu służby funkcjonariusza, a jego automatyczne zastosowanie wobec osób kontynuujących służbę po 1990 r. jest sprzeczne z Konstytucją RP.

Wskaźnik częstości zatrudnionych w warunkach zagrożenia, stosowany przy obliczaniu stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe zgodnie z art. 28 ust. 2, art. 30 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 oraz art. 31 ust. 3 pkt 3 ustawy wypadkowej, jest ustalany z uwzględnieniem wszystkich osób zatrudnionych w środowisku, w którym występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych norm bhp, niezależnie od wyposażenia

Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed dniem 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru, obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z których tytułu jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez niego, zgodnie z art. 95

Złożenie wniosku o przyznanie świadczenia w „wariancie korzystniejszym” nie jest jednoznaczne z wyrażeniem zgody na przekazanie środków zgromadzonych w OFE na dochody budżetu państwa. W przypadku niejasności organ rentowy ma obowiązek wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku i poinformować go o skutkach prawnych dokonanych wyborów.

O kwalifikacji umowy jako umowy o dzieło lub umowy o świadczenie usług decyduje rzeczywisty sposób jej wykonywania, a nie jedynie nazwa i treść kontraktu. Kluczowe jest ustalenie, czy umowa przewiduje osiągnięcie konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu, poddającego się sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych, czy też zobowiązuje do starannego działania.

Sądy powszechne nie mają kompetencji do odmowy stosowania obowiązujących przepisów z powołaniem się na ich niekonstytucyjność. Domniemanie zgodności ustawy z Konstytucją może być obalone jedynie wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego, a przewidziane w art. 178 ust. 1 Konstytucji związanie sędziego ustawą obowiązuje dopóty, dopóki ustawie tej przysługuje moc obowiązująca. Odmowa zastosowania przepisu przez

Umowa obejmująca tłumaczenie standardowych dokumentów urzędowych, niewykazujących cech indywidualizacji i niemożliwych do poddania sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych, stanowi umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, a nie umowę o dzieło.

Przesyłanie dokumentów do ZUS przy użyciu podpisu kwalifikowanego przez ubezpieczoną w okresie niezdolności do pracy może stanowić wykonywanie pracy zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, jeżeli czynności te mają charakter systematyczny i są istotnym elementem prowadzonej działalności gospodarczej. Ocena ta powinna uwzględniać zarówno ilość, jak i charakter wykonywanych czynności

Mechanizm obniżenia wysokości emerytur funkcjonariuszy na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, w zakresie, w jakim obejmuje świadczenia wypracowane poza służbą na rzecz totalitarnego państwa, narusza art. 32 i art. 64 Konstytucji RP oraz prawo do zabezpieczenia społecznego z art. 67 ust. 1 Konstytucji RP.

W sprawach dotyczących obniżenia świadczeń emerytalnych i rentowych funkcjonariuszy, konieczne jest indywidualne badanie, czy konkretne działania funkcjonariusza godziły w prawa i wolności człowieka, zamiast przyjmowania, że sama przynależność do określonych instytucji jest dowodem służby na rzecz totalitarnego państwa.

Obniżenie policyjnych świadczeń emerytalnych i rentowych na podstawie art. 15c i 22a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, w odniesieniu do osób pełniących służbę na rzecz totalitarnego państwa, jest zgodne z konstytucyjnymi zasadami sprawiedliwości społecznej i równości wobec prawa.

Rejestracja działalności gospodarczej, która nie spełnia przesłanek zarobkowego charakteru, ciągłości i zorganizowania, nie stanowi podstawy do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeżeli działania te zmierzają wyłącznie do uzyskania świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych.

Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeżeli faktycznie wykonuje działalność w sposób zorganizowany i ciągły, niezależnie od jej rozmiaru, wysokości przychodów oraz przerw wynikających z choroby lub opieki nad dzieckiem.

Faktyczne wykonywanie działalności gospodarczej, choćby z okresami przerw spowodowanymi pobieraniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stanowi tytuł do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, jeśli działalność jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły oraz ma cel zarobkowy.

Odpowiednie stosowanie przepisów oznacza, że normy prawne przewidziane pierwotnie dla danego rodzaju stanów faktycznych mogą być stosowane w stanach faktycznych innego rodzaju: w postaci niezmienionej, po poddaniu modyfikacjom lub wcale. Ocena zakresu odpowiedniego stosowania powinna uwzględniać systematykę i cele regulacji. W przypadku odesłania z ustawy o dodatku solidarnościowym do przepisów o zasiłku

Retroaktywne obniżenie policyjnych rent rodzinnych na podstawie nowelizacji ustawy zaopatrzeniowej z 2016 roku wymaga uprzedniego ustalenia, czy zmarły funkcjonariusz rzeczywiście pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu ustawy, co nie może być zastąpione ogólną oceną konstytucyjności przepisów.

„Szczególnie uzasadnione okoliczności” w rozumieniu art. 84 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych muszą mieć charakter wyjątkowy i niezależny od zobowiązanego; trudna sytuacja materialno-bytowa, przy jednoczesnej zdolności do pracy i posiadaniu majątku, nie uzasadnia odstąpienia od zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.