Orzeczenia
Odmowa zakwalifikowania, jako wykonywanej w szczególnych warunkach, pracy traktorzysty (kierowcy ciągnika rolniczego) w trakcie prac polowych, a nie w transporcie, odpowiada rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.
Kobiety aktywne zawodowo w czasie korzystania z zasiłku macierzyńskiego, prowadzące nadal działalność gospodarczą, nie mają obowiązku opłaty składek na ubezpieczenia społeczne, ale równocześnie nie nabywają innych świadczeń zasiłkowych. Jeżeli spełniają warunki wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, to - jako objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi
1. Obowiązkiem sądu, który przyznaje odwołującemu się prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy jest precyzyjne ustalenie nie tylko daty początkowej powstania niezdolności do pracy, ale także ustalenie (sprawdzenie) z urzędu na podstawie art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - dat wypłacania ubezpieczonemu świadczenia rehabilitacyjnego
Kobiety z rocznika 1952 nie znalazły się „w pułapce” decyzji podjętych przed wejściem w życie art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej.
Nie jest przekwalifikowaniem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 in fine i art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach, przystosowanie się osoby niezdolnej do wykonywania pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami do wykonywania zatrudnienia niżej kwalifikowanego. Samo wykonywanie takiej pracy nie stanowi negatywnej przesłanki orzeczenia o częściowej niezdolności do pracy.
Na podstawie art. 4779 § 31 k.p.c. sąd odrzuca odwołanie, w którym ubezpieczony podnosi wyłącznie zarzuty przeciwko orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS w kwestiach określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Stypendium sportowe jest osadzone w przepisach ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie - art. 5, art. art. 31, jednak w konkurencji (subsydiarności) do pracowniczego zatrudnienia sportowca jako głównego tytułu do podlegania ubezpieczeniom społecznym powinno być oparte na więzi prawnej (umowie) odrębnej od jego umowy o pracę – art. 6 ust. 1 pkt 1 i pkt 7 oraz art. 8 ust. 12 ustawy z dnia 13 października
Jeżeli ZUS nie pouczy dobrowolnie ubezpieczonej przedsiębiorczyni o obowiązku zgłoszenia się do ubezpieczenia po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego, ubezpieczenie to będzie obowiązywało wstecznie od tej daty, nawet jeżeli z usprawiedliwionych powodów ubezpieczona nie zdążyła zgłosić się do ZUS w terminie 7 dni.
Korzystna dla płatnika, choć niezgodna z linią orzeczniczą, interpretacja ZUS, nie może być wiążąca dla sądu, gdy płatnik uzyskał ją po decyzji organu rentowego nakazującej zapłatę składek.
Według stanu prawnego sprzed wejścia w życie reformy emerytalnej na poczet pracy w szczególnych warunkach należało zaliczać okresy niezdolności do pracy, za które wypłacono wynagrodzenia lub zasiłek chorobowy.
O ile skutkiem zniesienia wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami będzie brak majątku wspólnego, o tyle odpowiedzialność za zobowiązania publicznoprawne nadal będzie odnosić się do ogółu praw majątkowych zmarłego, o których mowa w art. 922 k.c., to jest jego majątku odrębnego oraz udziału w majątku wspólnym małżonków, jeśli zobowiązania te powstały przed dniem zniesienia wspólności majątkowej. W
1. Pojęcia całkowita niezdolność do pracy i naruszenie sprawności organizmu w rozumieniu art. 4 u.r.s. nie są tożsame i stany te mogą powstać w różnych momentach. Całkowita niezdolność do pracy, będąca przesłanką prawa do renty socjalnej, może powstać po upływie okresów wskazanych w art. 4 ust. 1 tej ustawy, ale dla nabycia prawa do renty socjalnej istotne jest, aby przyczyna naruszenia sprawności
Nie można całkowicie wyłączyć zakwalifikowania jako wykonywanej stale i w pełnym wymiarze pracy kierowcy samochodu ciężarowego łączonej z dodatkowymi czynnościami konwojenta, ładowacza, spedytora lub akwizytora, jeżeli te dodatkowe prace stanowią jedynie niewielką część czynności pracowniczych.
Prace traktorzystów wykonywane w rolnictwie nie mogą być uznane za prace w szczególnych warunkach wymienione w Dziale VIII, poz. 3 wykazu A, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze i wykazu A, Działu VIII, pkt. 3 stanowiącego załącznik do tego rozporządzenia
1. Jeżeli ubezpieczona przedkłada za sporny okres zaświadczenia lekarskie, a jednocześnie w tym samym okresie wykonuje czynności związane z zawartą umową w innej spółce, to wprowadza w ten sposób organ rentowy w błąd co do okoliczności warunkujących powstanie prawa do zasiłku chorobowego. 2. Obowiązku pouczenia o utracie prawa do zasiłku chorobowego w okolicznościach określonych w art. 17 ustawy zasiłkowej
Sąd Najwyższy dostrzegł możliwość przygotowania tłumaczeń w ramach umowy o dzieło, podkreślając, że przez przetworzenie tekstu w języku obcym powstaje konkretny rezultat w formie tekstu w języku użytym do dokonania tłumaczenia i tylko ten rezultat, a nie czynności do niego prowadzące, mogą stanowić przedmiot umowy stron, zawartej i ukształtowanej w granicach zakreślonych przez prawo, naturę stosunku
Praca traktorzysty tylko wtedy będzie tożsama z pracą kierowcy ciągnika, jeśli kierowany przez traktorzystę pojazd (traktor) jest używany nie jako "nośnik" maszyn rolniczych, ale jako ciągnik na przykład przyczep zawierających odpowiedni ładunek przemieszczany po drogach publicznych. Tylko wówczas będzie on bowiem pełnił funkcję ciągnika.
Odmowa zakwalifikowania, jako wykonywanej w szczególnych warunkach, pracy traktorzysty (kierowcy ciągnika rolniczego) w trakcie prac polowych, a nie w transporcie, odpowiada rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.
Ubezpieczony, który uzyskał prawo do emerytury z urzędu na podstawie art. 27a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po dniu 31 grudnia 2008 r. jest uprawniony do obliczenia emerytury na podstawie art. 55 tej ustawy.
Obowiązku pouczenia o utracie prawa do zasiłku chorobowego w okolicznościach określonych w art. 17 ustawy zasiłkowej nie regulują wprost dyspozycje art. 84 ust. 2 ustawy systemowej, w konsekwencji nie jest wymagane uprzednie pouczenie o możliwości utraty pobranych zasiłków z przyczyn ustawowo określonych, między innymi w art. 17 ustawy zasiłkowej, których wystąpienia nie można z góry zakładać ani przewidzieć
W sprawach o zadośćuczynienie dochodzone na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta sąd może - kierując się zasadą słuszności - obciążyć pozwanego całością kosztów, mimo że żądanie powoda uwzględnione zostało tylko w części.
Gdy refundowane recepty są wystawiane bez uzasadnienia medycznego lub dla nieuprawnionych pacjentów, NFZ ma prawo nałożyć na przychodnię karę wynikającą z kontraktu o udzielanie świadczeń. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że kontroli z ramienia NFZ dokonywały osoby niebędące lekarzami.